Bij de tienjarige viering van het Belt and Road Initiative (BRI), stelde BBC vast dat China voor wat betreft BRI-leningen, ter waarde van bijna 843 miljard Amerikaanse dollars, aflossingsdata verschoven heeft en verdere financiering verstrekt heeft, maar weigert schulden kwijt te schelden. Twee bijkomende omstandigheden zijn van belang bij het serieus overwegen van waarom het sluitstuk op het schuldenherzieningsprogramma van de regering Santokhi-Brunswijk, maar niet van de grond wil komen.

De eerste is gelegen in de reden voor China om in eerste instantie het BRI te ondernemen, dat inmiddels in het westen bekend staat als ‘debt trap diplomacy’, waarbij risicovolle leningen aan ontwikkelingslanden zijn verstrekt, voor geopolitieke invloed en afhankelijkheid en de intentie om een alternatieve exportafzetmarkt voor China te creëren voor West-Europa en Noord-Amerika, met wie de ideologische basis verschilt en de relatie van tijd tot tijd, vast dreigt te lopen. Suriname tuimelde onder de regering Bouterse als een ontspoorde sneeuwbal verder bergafwaarts met een groeiende hoeveelheid aan schulden. China heeft zich in de afgelopen tien jaar, dankbaar en glimlachend, tot de grootste crediteur van de wereld weten te ontwikkelen en zijn export vertwintigvoudigd.

De tweede is erin gelegen, dat China en het IMF een complexe relatie hebben, waarbinnen China twee strategische doeleinden nastreeft: dusdanige invloed op de organisatie en haar programma’s, zodat China deze als verlengstuk van zijn geopolitieke beleidsdoelen kan inzetten, wat tot nu toe niet gelukt is of het IMF niet toelaten met het BRI te interveniëren en de invloed van ontwikkelingslanden weg te buigen van dat van China, door zijn schuldpolitiek.

Het vertrekpunt van het programma zoals de Surinaamse regering dat voor ogen had, namelijk met de bondholders tot nieuwe afspraken komen, met China tot sanering komen en crediteuren weghouden bij de olie- en gasopbrengsten, is inmiddels al langer verlaten: hoewel de details niet gedeeld worden, zijn er toezeggingen gedaan in de richting van meerdere schuldeisers. Daarnaast zal zelfs in zijn meest gulle bui, China zijn langetermijnpositie niet verlaten, ten behoeve van het slagen van de agenda van het Surinaamse buitenland en de schuldenpolitiek.

R.B.