Tijdens het reces van politiek Suriname in 2023, is de regering tot het besluit gekomen van de aankoop van Hotel Babylon aan de Lalla Rookhweg. De koopsom in de documentatie vermeldt, bedraagt USD 3.2 miljoen, maar online speculatie gaat over een hoger bedrag. Eerder kwam de staat reeds tot overeenstemming, voor een pand in het centrum, voor een paar honderdduizend minder, dat ook voor de huisvesting van het ministerie van Arbeid beoogd werd. Die transactie ging uiteindelijk niet door.
Het ministerie, dat nu al functioneert vanuit locaties aan de Gemenelandsweg en de Mr. Eduard J. Brumastraat en de Gongrijpstraat, is in de afgelopen vier jaar via wetgeving op het gebied van arbeid en gezin, het minimumloon, arbeidsomstandigheden en intermediairs en uitzendwerk, belast geworden met toenemende taken op het gebied van geschillenbeslechting, handhaving en diverse voorzieningen, fondsen en uitkeringen. Daarnaast staat de vakminister, afkomstig uit de organisatie zelf, bekend als een technocraat met een ambitieuze beleidsagenda op het gebied van de implementatie van internationale verplichtingen, sustainable development goals als kompas en een passie voor inclusiviteit van de arbeidsmarkt en gelijke beloningen. Anticipatie op local content regelgeving kan redelijkerwijs aanleiding zijn voor uitbreiding van de behoefte aan huisvesting.
Het complex waar de overheid toegang toe heeft, aan vierkante meters aan zowel terreinen, als gebouwen, roept echter vraagtekens op, bij de besteding van het bedrag, de keuze voor de locatie en in een tijd waar valuta en de reserves, een aandachtspunt zijn, de aankoop in valuta met de betaalvoorwaarden en betaaltermijnen, van de helft van de koopsom, binnen enkele dagen na het passeren van de akte. De verkoper is vreemdeling, maar ingezetene. Het bestand aan beschikbaar onroerende goed, voor de overheid, neemt iedere urgentie weg, om door marktomstandigheden tot dit gedrag gedwongen te worden.
En als vaste modus operandi van de regering Santokhi-Brunswijk, is de volgorde niet geweest een inschrijving, aanbesteding, uitnodiging, uitdrukking tot interesse, met beleidsvoorwaarden voor de aankoop, met rekenschap aan De Nationale Assemblee en uitleg aan het volk van Suriname, maar een sfeer van geheimhouding, van feiten die zonder meer uit de openbare registers in het oog zouden springen.
Degenen die het gebouw kennen, hebben twijfels aan de geschiktheid, in de huidige staat en met de inventaris, waar de minister in interviews overigens positief over is, voor kantoor- en beleidsdoeleinden. De prijsverhoging voor de inventaris, die horecaspecifiek is, samen met de uitrusting van een bar- en restaurant omgeving, evenals zwembad, is opmerkelijk. In geval onderdelen geen exploitatiewaarde zullen hebben voor een koper, brengen prudente onderhandelingen met zich mee, dat er geen honderden duizenden aan kostbare valuta aan die onderdelen besteed worden. In geval verlaging van de prijs geen optie was, was ontruiming dat zeker wel geweest.
De aankoop vormt wederom het bewijs van minstens een gebrek aan transparantie en een ongezonde bestuurscultuur. Documentatie in reactie op geruchten van een bijna dubbel zo hoog aankoopbedrag, is geen transparantie, maar reactief gedrag en een schamele poging tot correctie. Echter is het verschuiven van middelen en grote besteding, bij deze regering in een dusdanige sfeer van onbehoorlijkheid beland, dat kleine vraagtekens tot grotere leiden en het dossier, Keerpunt met het vermoeden vervult, dat het laatste woord nog niet gezegd is en de onderste steen nog niet naar boven gehaald.
