Onlangs werden wij geconfronteerd met het uitlekken van een besluit van de ministerraad waaruit voortvloeide, dat het leveren van 53.000 voedselpakketten voor SRD 80 miljoen, onderhands was gegund aan enkele ondernemers. Het zoveelste voorbeeld dat het ‘helpen’ van friends & family gewoon doorgaat. Hoewel binnen het IMF-programma een budget is gereserveerd om minderdraagkrachtigen in de samenleving te beschermen, wordt dit geld misbruikt om de rijken die zich vastklampen aan de politiek, rijker te maken. Ook werden er afspraken met de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank (IDB) gemaakt, dat er meer gelden vrijkomen voor sociale programma’s, waaronder armoedebestrijding. Daarom is de regering gestart met de distributie van voedselpakketen en het geven van een broodmaaltijd op een aantal scholen. Dit allemaal zogenaamd om armoede te bestrijden, want het betreft een landelijk probleem en de verkiezingen naderen. Hoewel de huidige regeerders felle kritiek hadden op het soortgelijke beleid van de vorige regering, doen ze precies hetzelfde, alleen nu heet de ondernemer geen Chotelal.  Wij hebben onlangs ook geluisterd naar het betoog van de NDP-parlementariër Melvin Bouva, die zich beklaagde tijdens de voortzetting van de begrotingsbehandeling over de vele vermeende corruptieve handelingen van de huidige regering. Wij dachten direct aan het spreekwoord: ‘De pot verwijt de ketel dat die zwart ziet’, want we weten allemaal wat de NDP in het verleden heeft gedaan en dat hij de laatste persoon in DNA moet zijn die kan en mag schreeuwen over corruptie.  In ieder geval heeft hij zijn punt gemaakt, want hij had het over het recente voedselpakkettenproject, waarbij er intussen drie missives zijn getekend zonder dat er een openbare aanbesteding werd gehouden. Hij vraagt zich af, of de samenleving een pakket heeft gezien. “Waar gaan ze naartoe, door wie en aan wie worden ze verdeeld?”, aldus Bouva. Ook bij het ‘breadelicious’ broodproject schijnt het er volgens Bouva, niet correct aan toe te zijn gegaan. Maar zelfs als een deel van de pakketten de doelgroep bereikt, heft dit niet de wettelijke verplichting op doelmatige besteding volgens de Comptabiliteitswet na te leven.     Wij weten dat er een grote groep mensen in onze samenleving is die zeer dankbaar is voor deze voedselpakketen, daarbij is het ook zo dat er veel kinderen zijn geholpen met een broodje uit het project van de Frist Lady. Wij verwachten dan wél dat bij elk van deze projecten er transparantie dient te zijn en daarbij moeten alle stakeholders en inschrijvers bekend zijn.De regering Santokhi had in 2021 totaal SRD 44 miljoen gereserveerd voor het uitvoeren van een landelijk voedselpakkettenproject, dat gecoördineerd werd door het Kabinet van de President en het Kabinet van de Vicepresident. In de media werd toen bekendgemaakt, dat mensen die toen direct zijn getroffen door wateroverlast en of de covid-pandemie, in aanmerking zouden komen voor een pakket. Toen werd ook gesteld dat het project eenmalig was, maar als na evaluatie zou blijken dat het project voortgang behoefde, de mogelijkheden hiertoe bekeken zouden worden. Wij denken dat destijds de regering de aanhoudende behoefte had onderschat. Thans is het zo dat bepaalde huishoudens totaal afhankelijk zijn van deze pakketten, want niet alleen de huidige regering doet het, maar ook de voorgaande regeringen en het is een kwestie van ‘gwenti’ geworden met een andere naam. Alleen is de ABOP-trekker met Gouden Kroon, niet beschikbaar om vanaf de achterkant van trucks, de show te stelen.

In ieder geval is er thans een presidentiële werkgroep Wijken in Ontwikkeling opgezet, waarvoor Karel Eckhorst als hoofdonderhandelaar voor Suriname, zich inzet bij het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Daar heeft hij het IMF geïnformeerd over de noodzaak om door ondersteuning van het fonds een economisch herstelprogramma uit te voeren. De vraag is, of wij ook inzage zullen hebben bij de opzet van een adequate organisatie, integrale aanpak van noden, duurzame armoedebestrijding en zelfredzaamheid van kansarmen. Wij vragen transparantie, omdat er steeds bij verschillende regeringen, wordt gerommeld met voedselpakketen. De mazen in het net zijn daar te groot voor. De samenstelling van de pakketten maakt dat vrijwel iedere politieke vriend, snel kan profiteren. De ondernemer hoeft niet over diploma’s te beschikken of in zwaar materieel te investeren. Als de politieke wind anders waait, is de huur van een loods gauw opgezegd en het geld reeds geteld.