“De ontwikkeling van Suriname gaat niet komen van olie, gas, goud, aluminium, nikkel, staal, kool of iets anders dat we met vergif uit de grond halen’’, betoogde mr. Antoon Karg afgelopen vrijdag tijdens de discussieavond georganiseerd door Passie voor Suriname. Ontwikkeling komt volgens Karg door Suriname dusdanig te organiseren dat er gewerkt en gestreefd wordt naar eenzelfde doel: de ontwikkeling van het land. De discussieavond met als thema: ‘Zonder ontwikkelingsvisie geen toekomst voor Suriname’, werd in Courtyard by Marriott gehouden. Het was de derde editie en deze keer bestond het panel uit mr. Sieglien Burleson, mr. Antoon Karg en apostel Steven Reyme. De inleider van deze discussieavond was mr. Antoon Karg en hij betoogde dat met een breed en kort opgeleide beroepsbevoling, Suriname sneller komt waar het moet zijn, dan met onnodig hoog, maar eenzijdig opgeleide burgers.
“Paramaribo is een mierenhoop van verkeersopstoppingen, brandgevaar, onsurveilleerbare stegen en boropasi’s. Het wordt met de dag onveiliger, ongelijker en onaangenamer. Bouwen door de bureaucratie en corruptie heen, is alleen voor de meest invloedrijke en rijke burgers nog te doen. En in bijna iedere branche zijn de marktleiders tweede of derde generatie posities, zonder toegang voor nieuwkomers, met alle connecties met banken, verzekeraars, leveranciers en afnemers. Innovatie wordt in de kiem gesmoord, intellectueel eigendom is onbeschermd en de tijd van ideeën en inspanning als bron voor rijkdom, ligt lang, lang achter ons. Wij moeten gebruik gaan maken van de negen andere districten en van de bestaande infrastructuur en op een tempo dat hoger is dan de regering en de assemblee toelaten”, aldus Karg.
Volgens Karg kunnen we ontwikkeling stimuleren door kleinere grondoppervlakten beschikbaar te stellen en bouwmateriaal dat naar budget beschikbaar komt. “Lange titels zoals verstrekt op dit moment zijn een onnodige luxe en een uitnodiging voor speculanten en corruptie.”
Hij is van mening dat leefgemeenschappen moeten leren beslissen, betalen en zichzelf moeten besturen, verspreid over heel Suriname en met een open deur en respect voor de bestaande inheemse rechten en een outlook naar de hele wereld. Ook voorziet hij dat kleinhandel, kleinlandbouw en kleinijverheid van district naar district, stad naar stad en van partner naar partner, de basis worden van het snelst groeiend handelsnetwerk in de regio. Karg benadrukte dat bankieren in je leefomgeving en gericht op handelsontwikkeling, mogelijk is door spaarders, leningen en aandeelhouderschap, over dezelfde overige negen districten te verspreiden. “De preventie en toegang tot eerstelijnszorg, is ook de focus van verbreding.”
Karg is van mening, dat eenieder die ontwikkeling wil realiseren, zichzelf de volgende vragen moet stellen:
a.Wat draag ik bij aan mijn samenleving?
b.Wat geef ik?
c.Wat doe ik?
Karg: “Het antwoord daarop is niet uniform, want mensen verschillen en talenten verschillen.
Maar het antwoord vereist rigoureuze eerlijkheid wanneer we onszelf de spiegel voorhouden en handelen naar wat ons geweten ons terug geeft.”