De legerleider keek de camera van de nationale zender in en vertelde het volk en de wereld, dat de slachtoffers ‘op de vlucht werden neergeschoten’. Wat inmiddels op de vlucht het leven heeft moeten laten, is de reputatie van heldhaftigheid van de couppleger zelf. Karakter en reputatie zijn huisgenoten, maar niet identiek. Reputatie is wie men vertelt, verwacht en verbeeldt, dat je bent. Karakter is wie je bent en hoe je handelt, ook wanneer er niemand meeluistert of meekijkt. Vanaf het begin van zijn publieke zichtbaarheid, heeft de voortvluchtige zich gespecialiseerd in reputatie.

Als voor moed het trotseren van risico en gevaar vereist is, is er voor hem nog nooit een moment aan de frontlinie geweest. Een voorgeschiedenis van politiek leiderschap in de linkse jeugdbewegingen, is er voor hem niet. Zijn zogenaamde leiderschapsrol in de groep van zestien, was voor de bondgenoten pas merkbaar toen camera’s en microfoons tevoorschijn kwamen en geenszins militair operationeel, op 25 februari of in de dagen erheen. Meer dan betrokkenheid bij sportopleidingen en vorming, is er in zijn militaire loopbaan in opmars naar onderofficier, nooit geweest. Toen de binnenlandse gewapende strijd begon, heeft hij aan geen enkele operatie leiding gegeven. En bij de verijdelde tegencoups, waren angstzweet en huilbuien, hetgeen waar hij onder de militaire collegae bekend om stond. Of het nou Amerikaanse marineschepen in Caribische wateren waren of Braziliaanse militaire vliegtuigen met generaals aan boord, hij heeft zich regelmatig op de vingers laten tikken en een toontje lager gezongen, wanneer echte druk op zijn pad kwam. In het politiek landschap heeft hij voortdurend anderen voor verlieslatende presidentsverkiezingen genomineerd en verscheen pas ten tonele toen een ruime meerderheid hem de functie kon garanderen.

En als de achterstand groot was, verwees hij keer op keer naar het zogenaamde ‘schaakspel’ of ‘politiek antwoord’. Een verlies was nooit een verlies voor de Teflon President, nee, het was een tijdelijke tegenwind, die hij als meesterstrateeg allang had ingecalculeerd, geanticipeerd en binnenkort weer te boven zou komen.

Met opvolgers in het gevang of niet langer in leven en de medestanders die de krater van USD 4 miljard in de economie van tien jaren van zijn beleid, samen met hem gegraven hebben, is zijn vergrijsde partijleiding gereduceerd tot een voortuin feestje in ondersteuning.

Op de gezichten van zelfs voormalige medestanders is de ontgoocheling af te lezen, want of men nou democraat was of de dictatuur warm toelachte, de mythe van de sterke uniformdrager, was wijd verspreid en ligt nu aan diggelen. Zelfs medestanders hadden de getrouwheid en de moed om zich onder alle medische complicaties en leeftijdskwalen, aan te melden voor ingevangenneming. De grote afwezige is de voortvluchtige. Op de vlucht geslagen. Blind door Justitia gewogen. Te licht en te laf bevonden.

R.B.