Over nog geen zeventien maanden zullen wij, als de democratie geen geweld wordt aangedaan, wederom vrije en geheime verkiezingen hebben voor volksvertegenwoordigende lichamen en wel in het kader van een gewijzigd kiesstelsel. Dat men zich aan het voorbereiden is voor een harde en felle verkiezingsstrijd, is reeds duidelijk. Wat ook gelijk is opgevallen, zijn de verschuivingen die veel hebben van de zogeheten stoelendans. Lieden die zich niet meert happy voelen in hun eigen politieke huis, melden zich aan bij andere politieke entiteiten, in de hoop een goede plaats te kunnen veroveren op een kiezerslijst en op zijn minst toe te kunnen treden tot DNA, na de verkiezing of misschien zelfs in aanmerking komen voor een ministerspost.  Sommigen verlaten hun politieke partij, omdat ze ervan uitgaan dat in een ander politiek huis de kansen om er later beter van te worden, meer perspectief bieden. Er zijn ook mensen die al geruime tijd zien dat tegenwerking binnen de eigen politieke organisatie niet zal stoppen en dat er binnen de leiding figuren zitten die de politieke organisatie meer kwaad dan goed doen.

Zeker één grote oude politieke partij heeft te maken met een uitloop, omdat jongeren niet de kans krijgen tot bloei te komen binnen de organisatie en de leiding niet voldoende aanslaat bij de achterban. Ook hebben bepaalde politieke partijen te maken met vergrijzing, waarbij doelbewust wordt vastgehouden aan bepaalde machtsstructuren en vers bloed geen schijn van kans heeft progressieve initiatieven te ontplooien. Een niet nieuw fenomeen binnen de Surinaamse politiek van de afgelopen decennia betreft de overloop. Mensen die denken tot wasdom te zullen geraken binnen een alternatief politiek huis. Vaak genoeg levert dat niet het gewenste resultaat op en lijdt de overloper schipbreuk. Maar wat zeker niet onopgemerkt is, is de politieke infiltratie die niets te maken heeft met de groei en of het welzijn van een grotere politieke organisatie, maar wel met de ondermijning en de politieke merger met de politieke concurrent. De infiltranten mogen gerust gezien worden als het binnenhalen van het paard van Troje, die met hun zeer duistere connecties uit de informele sector zogenaamd komen zorgen voor het spekken van de partijkas. Deze lieden dienen zich aan en wekken de indruk dat ze in het kader van de verjonging en versterking, deel wensen te zijn van de partij. Maar wie de Surinaamse politiek al decennia volgt, weet dat niet elk lid een goede inborst heeft en de bedoelingen niet zelden zeer duister zijn. De politieke analisten  die de ‘lijnen’ binnen de Surinaamse misdaad kennen en natuurlijk ook de grensoverschrijdende misdaad weten te ontcijferen, zien dat de infiltratie binnen politieke partijen door middel van misdadige pionnen, het nieuwe fenomeen is.

De voorzitter en overige bestuursleden die niet het analytisch vermogen hebben om te weten wie de infiltranten zijn en wie achter de schermen hun zetbazen, brengen onbewust de partij naar de filistijnen. Het gangsterisme viert in aanloop naar de verkiezingen van 2025 hoogtij en Suriname bevindt zich op een tweesprong. Gaan we de democratie bewaken en beschermen en de rust en veiligheid in Suriname waarborgen, of geven we het land uit handen aan crimineel gespuis dat met het grote witwasgeld doende is het land totaal te verzieken en niet bonafide politici voor hun karretje te spannen. Al zeker 40 jaar is de misdaad doende overall binnen de publieke sector te infiltreren en heeft al een groot deel van deze sector al in zijn worggreep. Gaan de nog bestaande partijen die nog niet in gijzeling genomen waren, nu voor de verkiezingen van 2025 ook overstag en gaan we de richting van Ecuador op? God behoede ons voor deze ellende. Waar nog niet bevuilde politici goed op moeten letten, is dat ze geen toegang verlenen aan misdadige pionnen binnen de politieke organisatie, want dat die in de startblokken staan om over te nemen, staat voor Keerpunt als een paal boven water. Nu reeds bevinden zich enkele ambassadeurs van de misdaad zich in ons hoogste college van staat. Laten we in hemelsnaam deze tendens terugdringen. Suriname zijn voortbestaan als fatsoenlijk democratisch land hangt hier helemaal vanaf.