The Bermuda Triangle of de Bermudadriehoek, ook wel de duivelsdriehoek genoemd, is een denkbeeldige driehoek tussen Miami, de Bermuda-eilanden en Puerto Rico in het westelijke deel van de Atlantische Oceaan. Deze duivelsdriehoek werd bekend doordat vaar- en vliegtuigen op mysterieuze wijze erin zouden zijn verdwenen (Wikipedia). Naar analogie hiervan is The Suriname Triangle gelijk aan de Surinaamse duivelsdriehoek, die alle verdiensten en andere ontvangsten van de overheid op mysterieuze wijze doet verdwijnen. Het bewijs hiervan vanaf tenminste de onafhankelijkheid in 1975 is de groeiende welvaartskloof. Het groeiende verschil tussen haves en havenots, tussen rijk en arm.
Hoe geschiedt dat?
De praktijk toont aan dat privé – en politieke belangen verweven zijn. Om deze belangenverstrengeling te kunnen realiseren, worden vrienden en familieleden geregeld voor verschillende controlerende en andere strategische functies, ongeacht of ze nou wel of niet competent zijn. Deze wijze van functievermenging, belangenbotsing of politisering van bepaalde instituten kost uiteraard veel geld, omdat steeds meer betaald moet worden voor allerlei hand-en-spandiensten. Dat heet corruptie, wat het tegenovergestelde van onder meer transparantie, objectiviteit van beleid en openbaarheid van bestuur inhoudt. Deze institutionele misdaad doet kapitaal het overheidsbeleid dirigeren en dus een groot deel van de overheidsinkomsten verdwijnen. Hierdoor wordt de welvaartsspreiding verstoord en de kloof tussen rijk en arm vergroot.
Geldverslindende gevolgen
Als resultaat van de onderhavige institutionele misdaad komt de overheid geld tekort om kostendekkend te kunnen opereren en begint zogenaamd te subsidiëren, wat in feite niets minder is dan financieren van corruptie en de gevolgen daarvan. Denk maar aan bijvoorbeeld de EBS en OMO’s, waar herhaaldelijk in de media op gewezen is. Uiteindelijk moet het volk ervoor opdraaien door hogere prijzen te betalen. Meer geld moet worden bijgedrukt of in omloop worden gebracht om de geldverslindende gevolgen van institutionele misdaad of belangenbotsing en corruptie te kunnen betalen en financieren. De stijgende wisselkoersen en mede daardoor de desastreuze effecten binnen de verschillende sectoren en branches, de toenemende criminaliteit en verruwing daarvan, etc. liegen niet. Dat doen politici om te kunnen coveren en te bedriegen. Zolang het volk op grote schaal zoet moet worden gehouden met voedselpakketten, weet je hoe laat het is. Op deze wijze worden wij gevangen gehouden in de duivelsdriehoek van belangenbotsing, corruptie en stijgende wisselkoersen. We zullen zien in hoeverre het volk daarin zal blijven trappen. Een gewaarschuwd mens telt voor twee en een ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen. De oplossing is voor de hand liggend!
Dr. Roy I. Bhikharie, PhD
Eerst het Volk, dan de Rest (vanaf 2014)
