Van regeringswege is ons voor het einde van het jaar voorgehouden, dat we op de goede weg zijn en dat we in 2024, een verlichting in ons dagelijks bestaan zullen bemerken. De regering die nog 17 maanden heeft te gaan, kan ons eigenlijk niets anders voorhouden, omdat de verkiezingen op 25 mei 2025 moeten plaatsvinden. We zijn ervan overtuigd, dat ze er alles aan doet om haar tanende populariteit een halt toe te roepen, door enkele populistische maatregelen te nemen, zoals de grondconversie, het verdelen van bouwpercelen in grondhuur en de mogelijkheid creëert dat bepaalde personen voor een lagere rente, hun huis kunnen bouwen. Maar waar de regering zeer weinig over zegt, zijn de nog aankomende en door te voeren impopulaire maatregelen, die nog in het kader van het herstelprogramma c.q. IMF-programma, dienen te worden doorgevoerd en het verder plukken van de samenleving inhouden.

Het nieuwe jaar is maar nauwelijks aangevangen, en we zien al gelijk een drastische verhoging in de brandstofprijzen per liter, waar de BTW volgens insiders, nog niet bij is opgeteld. Dit allemaal, terwijl de aardolieprijs wereldwijd een daling vertoont. En dan maar geloven en voorhouden, dat het allemaal wel zal meevallen en dat de verlichting eindelijk in zicht is. Het tegendeel zal waar blijken te zijn, want met een brandstofverhoging per liter, zal de inflatiespiraal weer gelijk merkbaar worden bij de prijzen van goederen en diensten, en dan praten we nog niet eens over de aankomende verdere verhoging van de nutsvoorzieningen, die het vorige jaar al was aangekondigd, maar toen aangehouden. Dat aanhouden kan niet eeuwig doorgaan, omdat de overheid platzak is en maandelijks haar ambtenarenapparaat moet betalen; het waterhoofd dat ze maar niet kan of wenst te nivelleren tot een aanvaardbaar en betaalbaar geheel. Men moet ons geen knollen voor citroenen trachten te verkopen, want we weten wél beter. De IMF-eisen voor verdere steunverlening zullen onverkort moeten worden doorgevoerd. Dus we mogen onze borst nat maken, voor wat nog komen gaat. De kookgaspriizen zouden toch ook stapsgewijs worden verhoogd? En hoe willen we het bustransport, waar zovelen totaal afhankelijk van zijn geraakt, rijdende houden met alsmaar stijgende brandstofprijzen en het negeren van de aanhoudende eis tot tariefsverhogingen? Mooie verhalen kunnen we allemaal houden, maar de realiteit is anders. We zijn aan een nieuw jaar begonnen  en niemand van regeringswege moet ons komen wijsmaken dat het “walhalla” is aangebroken of in zicht is. Het nieuwe jaar zal nog voor velen een zeer zwaar jaar worden. Wie daar niet in gelooft, staat niet met beide benen op de grond.