We kennen dit verhaal reeds uit 2010, kort na het aantreden van de eerste regering Bouterse. Er zou op grote schaal ordening van de goudsector plaatsvinden. Een ex hoge politieofficier afkomstig uit Aruba, werd aangesteld om de ordening tot een succes te maken. Maar na enige tijd werd het voor de goede man ook duidelijk, dat de ordening tegen de belangen van bepaalde politici van de coalitie ingingen en dat daarom, er gas terug moest worden genomen. Wat er naderhand met de leider van de zogeheten ordening geschiedde, weten slechts de ingewijden van de mislukte ordening. Nu, meer dan dertien jaar later, praat men weer over ordening en dan ook natuurlijk na het drama in het Matawai-gebied, waarbij vijftien goudzoekers op dramatische wijze het leven verloren. Binnen de goudwinning in dit land spelen bepaalde zaken die ordening moeilijk maken. Zo zijn er de grotere boys uit de vorige en huidige regering en hun vriendjes, die met zwaar materieel op hun concessies werken en een leger van werknemers hebben. De invloed van deze lui is enorm en werkt ook tegen de ordening, omdat ze dan gecontroleerd zullen worden en meer belasting zullen moeten afdragen. Ook zal er meer duidelijkheid komen over de hoeveelheden goud die er worden gevonden en waar dat allemaal naartoe gaat aan smokkel. Binnen deze sector wordt er op grote schaal gerotzooid en heerst er een maffiastructuur, waar geen enkele regering iets aan gaat doen of wil doen, omdat de invloedrijken in dit land bepalen, wat er wél of niet zal worden geordend. De goudprijs is bovendien sky high en juist daarom bepalen de invloedrijken wat er binnen deze sector wel of niet veranderd zal worden.  We hebben bovendien ook gezien dat er vrijwel geen enkele actie wordt ondernomen tegen de skalians op de Marowijne- en Lawarivier, en dat geldt ook voor de Sarakreek en het stuwmeer.

De Fransen hebben bij herhaling gewezen op de vernietiging van de Marowijne- en Lawarivier, maar er wordt nies ondernomen, omdat de belangen van de goudmaffia ook daar veel te groot zijn. De zaak zal pas veranderen als Frankrijk, die voor de helft eigenaar is van de twee rivieren, zijn tanden echt zal laten zien en dit land en zijn bestuurders onder zware druk zullen komen te staan. Maar dan hebben we natuurlijk ook de armoedzaaiers in het achterland, die we als porknokkers aanduiden. Deze mensen storten zich in de goudwinning, omdat ze ronduit pienaren en geen andere manier hebben om aan een stuk brood te komen. Dat zijn de mensen die  onlangs het leven hebben gelaten in een goudput, die ze niet goed hebben weten te  bewerken.  En juist met deze arme mensen zal de regering rekening moeten blijven houden, omdat ze geen andere middelen van bestaan hebben en niet bepaald ingenomen zullen zijn met een ordening, die in hun nadeel zou kunnen werken. Maar zijn we wel in staat een goede ordening op poten te zetten, wanneer er sprake is van chaos, armoede en onwelwillendheid mee te werken aan een goed werkende ordening? In Brazilië heeft de regering Lula ook de grootste problemen in onder meer de staat Roraima, om de zogeheten garimpeiros weg te jagen uit gebieden van de inheemse Janomami stam. Daar is de illegale goudwinning en haar desastreuze gevolgen voor het milieu een groot probleem. De regering heeft het plan opgevat een  vorm van ordening na te streven, omdat de ecologische vernietiging schrikbarende vormen heeft aangenomen. Ze dient er wel rekening mee te houden dat de tegenwerking vanuit de maffia-goudstructuren enorm is en goed vertegenwoordigd is in haar eigen gelederen.  Het zal ons dan ook niet verbazen, dat de zogeheten ordening, wederom op niets uitloopt.