Wat geen nieuw fenomeen in de zorg is, blijkt nu ernstiger vormen aan te nemen. Het wegtrekken van zorgpersoneel is niet meer het enige dat opvalt, maar ook de lege zalen, die door de onderbezetting niet kunnen worden gebruikt. Vanwege het ministerie van Volksgezondheid wordt met geen woord hierover gerept. Het ziet ernaar uit dat de beloofde oplossing voor het vertrekkende personeel, maar niet kan komen.

Maar aan de andere kant heb je het huidige personeel dat het niet meer ziet zitten en het aantal ziekmeldingen per dag dat boekdelen spreekt.  Ook het verhoogde tempo waarmee verpleegkundigen momenteel worden opgeleid, blijkt geen voldoende invulling te geven aan het tekort, want ook studenten haken in vroeg stadium al af vanwege het tekort aan financiële middelen. Maar ook de kwaliteit van de zorg lijdt eronder en is terug te zien in de praktijk. Het geduld dat er voorheen was voor een patiënt, blijkt al enige tijd met de noorderzon te zijn vertrokken.

Dit allemaal, terwijl er mogelijk sprake is van een dengue-epidemie. Wie gaat deze mensen opvangen? Dit alles, terwijl wij nog steeds in een covid-fase zitten. Trouwens, de mensen die zich gedurende de Covid-19 periode zwaar hebben ingezet, hebben tot op heden hun gelden niet ontvangen voor hun arbeid. De president had het tijdens zijn jaarrede ook over de middelen die zijn vrijgemaakt op de begroting voor de zorg. We hopen hiermee de specialisten te kunnen behouden, want ook leden van deze groep trekken tegenwoordig in alle stilte weg.