Het water staat verreweg de meeste mensen in dit land aan de lippen, dat wil zeggen, dat de rek er financieel bij dit deel van de gemeenschap helemaal uit is en dat zelfs overleven, nu een heel moeilijke opgave is geworden. Het steeds weer verstellen van prioriteiten in een maand na het ontvangen van het salaris, heeft ook zijn begrenzingen. Je kan als kostwinner, ouder of verzorger wel  bepaalde zaken laten schieten, maar de grens wordt bereikt, wanneer er zelfs op de voeding moet worden bezuinigd en er geen sprake meer is van nutriënten. Dat wil zeggen, goede en gezonde voeding die het lichaam nodig heeft om niet ziek te worden en de weerstand intact te houden. Als er dan ook nog problemen ontstaan met de medische zorg en zaken als broodnodig transport om aan het werk te gaan, dan wordt het toch onleefbaar in het land. Natuurlijk is het zo dat Suriname en zijn bevolking niet veel kunnen doen als goederen en diensten in het buitenland, ook voor wat betreft de tarieven de pan uitrijzen, en dat die dan hier na import ook aanmerkelijk duurder worden, maar we kunnen ook zaken zodanig regelen dat de lokale kosten zo laag mogelijk worden gehouden. Vanaf 1 januari van dit jaar heeft de regering bij wet de Belasting over de Toegevoegde Waarde, BTW, als vervanging van de omzetbelasting doorgedrukt en is die van toepassing. Dat deze wet nog steeds niet naar wens wordt nageleefd door eenieder, weten we allang. Maar de BTW werkt wanneer hij goed wordt benaderd en nageleefd door eenieder die daartoe verplicht is, wel door in eenieder zijn portemonnee. De BTW raakt eenieder en heeft ook een verarmend effect op de algehele samenleving. Er zijn namelijk niet veel goederen en diensten die gevrijwaard zijn van de Belasting over de Toegevoegde Waarde. Dat betekent dat de BTW mag worden gezien als een sluipende benadeling van ieders portemonnee. Wanneer een regering  ertoe overgaat het BTW-percentage stapsgewijs te verhogen op bepaalde goederen en diensten, dan draait de bankschroef verder aan op de reeds financieel zo getergde en zwaar verarmde samenleving.  We weten ook heel goed dat de overheid enorme begrotingstekorten heeft en aan de leiband van het IMF loopt, in de hoop dit land macro-economisch wederom op goed spoor te krijgen, maar dat mag niet ten koste van de algehele samenleving, die financieel nog maar nauwelijks kan ademen. Het is dan ook niet vreemd dat de vakbonden zich nu gaan roeren en eisen dat bepaalde recentelijk afgekondigde BTW-maatregelen worden teruggedraaid, al eist het IMF de toepassing daarvan wel. Ook eisen de vakbonden de verhoging van bepaalde belastingschijven. Dat wil zeggen dat bepaalde loongroepen minder belasting zullen betalen, indien de overheid overstag gaat. Het laatste valt natuurlijk te betwijfelen, omdat een overheid die in zo grote financiële nood verkeert, niet snel geneigd zal zijn nog minder op maandbasis binnen te krijgen.  Maar hoe het ook zij, Suriname verkeert in grote problemen en dat geldt niet alleen voor de regering, maar in het bijzonder voor de bevolking die zwaar aan het verpauperen is en niet langer en zwaarder wenst te pienaren. Wat wij vanaf het begin hebben gesteld, is dat het vorige kabinet de tactiek van de verschroeide aarde heeft toegepast voor het aantreden van de coalitieregering onder leiding van Santokhi. Men heeft financieel de zaak totaal geplunderd achtergelaten en daarenboven miljarden aan buitenlandse en interne schulden voor dit kabinet achtergelaten. Met een dergelijk financieel plaatje dat in 2020 werd achtergelaten, kom je maar heel moeilijk uit de voeten. En dat is nu juist waar dit kabinet mee zit en de vernietigers zitten op afstand in hun vuistjes te lachen en proberen op allerlei manieren de zaak politiek te ondergraven. Daar moet men in dit land ook rekening mee houden. Al zou het huidige kabinet morgen opstappen, dan nog staan de problemen financieel-economisch levensgroot overeind en zal ook het volgende kabinet hard moeten blijven werken om zaken wederom op spoor te krijgen.