De geopolitieke verhoudingen die zich momenteel internationaal manifesteren, moeten vooral door onze politieke leiders die zich fixeren op ons buitenlands beleid, goed, nauwkeurig en voortdurend worden gevolgd. Geopolitieke verhoudingen hebben veel te maken met het kiezen van de juiste vrienden en met wie onderhoud je als land hechte bilaterale verhoudingen en met welke staten slechts de vriendschappelijke.
Degenen die goed belezen zijn en niet moeten worden gerekend tot de isolationisten, weten dat Suriname de wereld nodig heeft om goed te kunnen existeren. Alleen is het natuurlijk de kunst, om zodanige bilaterale en multilaterale verhoudingen in stand te houden, dat Suriname daar geen nadeel of gevaren van ondervindt. In deze moderne wereld waar grootmachten nauwlettend in de gaten houden, wie bij wie hoort, en wie voor wie kiest, dient Suriname te weten en begrijpen, dat we geen houding van vlees noch vis mogen innemen. Ferme en concrete standpunten binnen de geopolitiek, laten zien waar een land staat en wie zijn vrienden zijn. Je hoeft als natie geen vijanden te maken, maar je moet wel duidelijk aangeven, waar je staat en een zwalkend buitenlands beleid wordt als niet volwassen gezien. Ook neutraliteit demonstreren wordt door bepaalde grootmachten als zwak ervaren, en daar kunnen natuurlijk ook consequenties uit voortvloeien. Zo is het Keerpunt opgevallen dat de Verenigde Staten van Amerika als groot en machtig land, zijn buitenlands beleid ten opzichte van Cuba, verder heeft verscherpt. Men werkt verdere verscherping van de isolatie van het eiland in de hand. Mensen die naar Cuba reizen, kunnen rekenen op het niet langer bemachtigen van een VS inreisvisum. En deze scherpe maatregel is onlangs ook doorgevoerd voor Europeanen. Teveel vrijages met Cuba en het communistische regiem, kan gevolgen hebben voor land en volk. Suriname onderhoudt goede bilaterale betrekkingen met Cuba en er zijn veel Cubaanse onderdanen in ons land, waarvan een deel politiek asiel heeft aangevraagd. Washington houdt ongetwijfeld de mate van deze bilaterale betrekking sterk in de gaten en het zal ervan afhangen, hoe ver en intensief de regering Santokhi deze betrekkingen wenst te bestendigen. Bij de komende presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten van Amerika is het niet uitgesloten, dat de Republikeinen het weer winnen en de houding ten opzichte van Cuba nog harder wordt. Suriname zal dan uitermate voorzichtig moeten zijn, omdat Cuba nog steeds wordt gezien door Washington als een staat die het terrorisme steunt en stimuleert. De regering Santokhi zal daarom zeer intensief moeten blijven wikken en wegen, om dan te bepalen, wie ze wenst te zien als echte en hechte vrienden en met wie ze geen vijandige, maar wel gewone gezonde bilaterale en multilaterale betrekkingen wenst te onderhouden.