Het gronduitgiftebeleid in Suriname is tijdens verschillende regeringen altijd misbruikt als politiek instrument. We hebben de periode van het Nieuw Front gekend, waarbij onder het bewind van de PL, op GBB haar achterban altijd werd geaccommodeerd met grond. We hebben de eerste periode van de NDP gehad, haar tweede periode en nu het bewind van Abop. We weten intussen ook, waarom die goede mevrouw Pokie plaats moest maken. Maar heeft een regering ooit gewerkt aan een wetsproduct om dit soort malversaties tegen te gaan? Ze zal wel gek zijn. Tegenwoordig wenst ook de VHP haar eigen mensen op het ministerie te plaatsten. Waarvoor? Bijna kan met zekerheid worden gesteld, dat ook zij haar mensen wil accommoderen. Hetzij misschien niet openlijk, maar eenieder weet, dat de verkiezingen naderen en dat men moet gaan voor sponsoring en propagandamateriaal. Vooral partijloyalisten binnen de VHP zijn ontevreden over het feit, dat zij niet zijn geaccommodeerd. We hebben de vele verhalen vernomen op sociale media, maar iemand zal altijd proberen zaken goed te praten. Intussen weet de gemeenschap wel wat er aan de hand is. Hoelang gaan wij dit als gemeenschap nog pikken? Hoelang gaan wij het nog accepteren dat indien wij geen politieke vrienden hebben, wij niet kunnen beschikken over een perceel waar wij recht op hebben? Wanneer komt het besef, dat grondpapieren ingediend op een overheidsinstantie, niet kunnen worden afgestaan in een partijcentrum? Dat is waar zaken al misgaan, maar niemand zegt er iets over, ook onze volksvertegenwoordigers niet. Die nemen liever twee en of meer percelen op hun naam. En terwijl we niets zeggen, gaat de grondroof rustig door.