In het parlement braken de afgelopen week felle discussies los tijdens de behandeling van de Wet Wijziging Gok- en Kansspelen. Volgens bepaalde parlementariërs, moet het aantal gokhuizen sterk teruggebracht worden. Velen zouden oneerlijk zijn als ze het daarmee niet eens waren. Maar waar velen het niet mee eens zijn, is dat dit de reden zou zijn waarom gezinnen niet uitkomen met hun verdiensten! Een parlementariër zou zelfs zover zijn gegaan door te stellen, dat armoede een keus is en dat mensen verschillende prioriteiten stellen. Hoe kom je nou uit met een salaris van SRD 6000? Ik kan het de mensen niet eens kwalijk nemen, wanneer ze den tweede van de nieuwe maand nog met SRD 100 op zak lopen en dit geld stoppen in online spelen, in de hoop het te verdubbelen.  Wat kan azijn zuurder maken! Je weet nu al, dat je met dat geld niet uit zal komen. Dit is dus een van de redenen waarom mensen aan kansspelen doen. Het probleem waarmee we als land te maken hebben, is een financieel-economisch probleem. De regeringsleiders zouden daaromtrent wetten moeten maken. Mensen zouden zeer vermoedelijk minder gokken wanneer ze een goed inkomen hadden. We staan er bijvoorbeeld niet bij stil, hoeveel gezinnen leven van de casino’s. Mensen stappen een casino binnen, alleen omdat ze weten dat ze dagelijks verzekerd zijn van een bordje eten. Het lijkt dan wel raar, maar hoeveel kost groente niet? Wat kost vlees niet? Dat zijn de zaken waar de regering naar zou moeten kijken. Ze zouden minder de vinger moeten wijzen naar de gokhuizen, maar eens de spiegel voor zich moeten houden.