‘Keep Suriname Green’, is de dringende oproep van milieuorganisaties in ons land om Suriname samen groen te houden. De zorg voor de natuur is immers een taak van ons allemaal. Ondanks dat Suriname nog steeds het meest beboste land ter wereld is qua bosbedekking per persoon, heeft Suriname belangrijke zaken nog niet in orde om ook het meest beboste land te blijven. Dat baart zorgen voor de toekomst.
Hoewel de Republiek Suriname herhaaldelijk op internationale fora heeft uitgesproken de ambitie te hebben om 93 procent bosbedekking te behouden, lijkt dit in de praktijk moeilijker waar te maken. Zo is de natuurbeschermingswetgeving reeds 70 jaar oud, is er nog geen overeenstemming over een ruimtelijke planning van het grondgebied, en nog te vaak winnen korte termijn economische belangen het van lange termijn duurzame beleidsbeslissingen.
Hoewel Suriname nog geen grootschalige ontbossing kent zoals bijvoorbeeld in Azië en Brazilië is gebeurd door industriële landbouw, gaat de stand van de bosbedekking achteruit met zo’n 0,06 procent per jaar. Buitenlandse investeerders hebben interesse om zich in Suriname te vestigen voor het uitoefenen van grootschalige landbouw, waarbij nog veel onduidelijkheden zijn over de exacte locatie en de impact op ons bos door de verwachte omvangrijke ontbossingsactiviteiten. Ook mijnbouw is een grote bedreiging voor het behouden van onze bosbedekking. WWF heeft recent een rapport gepubliceerd, waarin Suriname wereldwijd op de eerste plaats staat als het aankomt op ontbossing door mijnbouwactiviteiten. Maar liefst 28,5 procent van de totale ontbossing in Suriname heeft een directe link met de mijnbouw.
Niet alleen het percentage bosbedekking is belangrijk, met name de kwaliteit van het bos doet er toe. Er komt steeds meer druk op het bos door de aanleg van wegen, uitgiftes van mijnbouwconcessies buiten de bosgordel, de oprukkende landbouwgrens door het omzetten van bos in landbouwgrond en de impact van klimaatverandering. Ook reeds beschermde natuurgebieden genieten in de praktijk geen bescherming tegen andere belangen. De effecten hiervan zijn reeds merkbaar en grotendeels onomkeerbaar: er is minder voeding te vinden voor gemeenschappen in de dorpen, er zijn zorgen over de gezondheid en de leefbaarheid voor mens en dier wordt aangetast.
Momenteel is er volop aandacht voor de investeringen in de olie- en gassector. Opvallend genoeg roepen bedrijven in deze sectoren, Suriname ook op om zijn bos te behouden. Niet in de laatste plaats om te dienen als compensatie van wereldwijde emissies. Zowel de overheid als het bedrijfsleven geven aan, heil te zien in de handel van carbon credits en debt-for-nature swaps. Als Suriname deze ‘spaarpot voor de toekomst’ wil behouden, en gebruik wil maken van de carbon credit handel, is de voorwaarde dat het bos moet blijven staan.
‘Keep Suriname Green’ is een oproep om natuurinclusief én toekomstgericht te denken bij beleids- en investeringsbeslissingen. Mens en natuur kunnen niet wachten totdat het bos verder aangetast wordt. De bij De Nationale Assemblee ingediende ontwerpwet Duurzaam Natuurbeheer is een belangrijke stap om als samenleving bewustere keuzes te maken, en de natuur te beschermen voor onze nakomelingen. Bovendien legt deze wet een basis om onze inheemse en tribale broeders en zusters, die meer dan 40 procent van de natuur op ons grondgebied intact hebben helpen houden, eindelijk erkenning en compensatie te geven voor deze rol. Dit naast de officiele erkenning en wettelijke bescherming van de collectieve rechten van de inheemse en tribale volken in Suriname die eindelijk geregeld moet worden.
Op www.keepsurinamegreen.sr zal de komende periode steeds nieuwe informatie gedeeld worden over waarom het belangrijk is om Suriname groen te houden.
