Al geruime tijd komen wij berichten op sociale media tegen waarin gewag wordt gemaakt van het dumpen van dieren. Puppies en kittens worden gedumpt in een kartonnen doos, waarna dierenvrienden die ze aantreffen, trachten een huis te vinden voor deze hulpeloze wezens. Het aantal gedumpte dieren neemt gestadig toe. In veel woonbuurten zie je vaak een roedel honden, die meestal op zoek is naar voedsel.  Het is een zeer triest tafereel en wij vragen ons af, waarom er niet wordt ingegrepen, aangezien er reeds lang een wet voor dierenwelzijn bestaat in ons land. De afgelopen periode zien wij ook steeds vaker volwassen honden met een halsband op straat die de weg kwijt lijken te zijn. Sommige van deze honden kunnen best weggelopen zijn, maar van een groot deel weten wij dat sommige mensen zo harteloos zijn dat zij het dier loslaten in een afgelegen gebied wanneer zij het niet meer willen/kunnen verzorgen. Wij kunnen dit niet verkroppen en zoeken graag hulp voor deze dieren, maar mensen moeten gewoon ophouden met dieren dumpen. Een dier is niet voor even, maar voor het leven en we merken vaker dat mensen eerder de mentaliteit hebben van een dierenbeul dan van een dierenvriend. Het dierenasiel wordt heel vaak geconfronteerd met huisdieren die worden gedumpt op straat of in een verlaten gebied. Het is hartverscheurend om te zien hoe sommige mensen omgaan met dieren. Het gaat vooral om honden en katten. Zo gaan wij toch niet om met levende wezens? Mensen vergeten vaak dat ook dieren gevoel hebben. Waarom een huisdier nemen als je het niet kunt verzorgen?

In ons land hebben we al jaren de Henk Abraham Stichting, die dagelijks de zorg van zwerfdieren op zich neemt. Deze stichting is heel erg afhankelijk van donaties en heeft altijd dringend hulp nodig vanuit de gemeenschap. Cynthia Ashruf, voorzitter van de stichting, heeft vaker via de (sociale) media mensen opgeroepen om dieren niet te dumpen, honden en katten te steriliseren, zodat er niet opnieuw nestjes ontstaan. Ashruf die zelf op haar eigen erf en in haar huis een noodasiel van de Henk Abraham Stichting heeft, kan al geruime tijd het aantal honden niet meer aan, want het asiel zit overvol. Daarom tracht zij dagelijks om de dieren op locatie te voeden, omdat niet alle dieren opgevangen kunnen worden. Alleen al voor de honden die in het asiel zitten, gebruikt de stichting op dagbasis 25 kilo aan brokken. Voor de dieren die niet in het asiel opgevangen worden, wordt er gekookt. Deze zorg heeft Ashruf al jaren op zich genomen en zij krijgt gelukkig hulp van verschillende vrijwilligers die helpen met koken, daarnaast voeden sommigen de zwerfdieren. Het is naar onze mening zeer triest. Het is een mentaliteitsprobleem, dat ook gekoppeld is aan het gebrek aan geld om een dier te verzorgen.

De  vraag die wij stellen, is wat wij hieraan kunnen doen, wanneer voeding voor honden, katten, vogels, knaagdieren enz., thans ook belast is met BTW. Waar moeten instellingen, zoals de Henk Abraham Stichting en de Stichting Dierenbescherming Suriname, het geld vandaan halen als al het voer sinds begin dit jaar wederom met 10 procent is gestegen en daarbij ook nog afhankelijk is van de wisselkoers die rond de SRD 38,50 is. Voeding voor dieren is vanwege de stijgende wisselkoers, gewoon vreselijk duur geworden en daardoor zijn veel mensen ertoe overgegaan om hun huisdier(en) te dumpen. Een besluit dat misschien genomen wordt uit radeloosheid. Het is heel, heel triest, maar het is de realiteit en wij merken het aan het grote aantal straathonden dat wij tegenkomen. Is er hieraan gedacht? Is het niet mogelijk om te denken aan onze dieren, die ook recht hebben op voeding en een goed leven? Waar is die zogenaamde politieke partij, de Surinaamse Partij voor de Dieren (SPD), die als hoofdthema propageerde  dat  zij streeft naar een diervriendelijke samenleving en bewustwording inzake dierenwelzijn en dierenrechten in Suriname? Kan zij zich niet sterk maken voor betaalbare diervoeding? We hebben in Suriname wel wetten die dierenwelzijn en dierenrechten moeten waarborgen, maar de naleving nihil. De rechten van dieren worden naar onze mening, continu vertrapt. Keerpunt vraagt zich af, wanneer wij weer iets horen van de SPD, want na alle barbari van vorig jaar, hebben wij niets meer vernomen over de volgende de stap van deze ‘politieke partij’. Misschien dat de SPD een verschil kan uitmaken, en bijvoorbeeld een campagne opstarten, zodat diervoeding voor stichtingen, BTW-vrij binnenkomt. De SPD kan zich ook inzetten om de opvang van zwerfdieren vanuit verschillende ‘goodwill’ organisaties te financieren. Dit is natuurlijk een idee, want wachten op de overheid gaat ons weinig opleveren en daarom zoeken wij naar andere instellingen die graag fundraisings organiseren ten bate van zwerfdieren, zodat er een degelijk verschil kan worden gemaakt.