REGEERAKKOORD TOT OP HEDEN NIET VOLLEDIG UITGEVOERD

Toen de regering Santokhi-Brunswijk een regeerakkoord presenteerde dat reeds in de eerste negen maanden zou worden gerealiseerd, hadden wij als bewoners van dit land gedacht en verwacht, dat het toch nog goed zou komen met Suriname, maar na bijkans drie jaar kunnen wij stellen dat de punten die waren voorgedragen om aangepakt te worden, nog steeds niet allemaal gerealiseerd zijn. Hans Moison schreef in 2021: “De regeertermijn van vijf jaar werd opgedeeld in een urgentiefase van negen maanden, een stabilisatiefase van vierentwintig maanden en tot slot een ontwikkelings- en moderniseringsfase. In de urgentiefase zouden de ‘directe en meest noodzakelijke maatregelen’ worden getroffen, gericht op aanpak van de financieel-economische crisis en beheersing van Covid-19, toegang tot de basisgezondheidszorg, normalisatie van het onderwijs onder Covid-19, een sociaal vangnet voor kwetsbare groepen, stimulering van de economische bedrijvigheid, versterken van instituties van goed bestuur en toezichthoudende organen, bevorderen van de veiligheid, corruptiebestrijding, wettelijke regelingen voor beleidsuitvoering, en inventarisatie van de infrastructurele voorzieningen. De urgentiefase is voorbij, dus het is tijd voor een evaluatie.” Naar onze mening wachten wij tot nu toe op een evaluatie van wat er wel en niet is gerealiseerd. Wij vragen ons ook af wat nog hoog op de agenda staat van de regering, aangezien zij minder dan twee jaar heeft om zaken op orde te stellen. Het excuus dat het beleid van de regering niet optimaal uitgevoerd kan worden, omdat de coalitie een sta-in-de-weg is, is naar onze mening een drogreden, want de president is wel de hoogst verantwoordelijke voor de uitvoering van het regeerakkoord en hij zal alle zaken die daarvan afwijken, ook moeten aanpakken.  In 2020 is het volk massaal naar de stembus geweest en heeft ‘slim’ gestemd, omdat het overgrote deel van de samenleving, na tien jaar NDP-wanbestuur, een positieve verandering wilde in het land. De regering Santokhi-Brunswijk werd gekozen, omdat men moe was van onder andere de friends &family benoemingen. Het land wilde met de traditie breken van regelarij en vriendjespolitiek. Helaas is hier geen verandering in gekomen en wij zitten in dezelfde situatie als voorheen. Het lijkt er soms zelfs op dat de regering Santokhi-Brunswijk het verderfelijke beleid van de vorige regering koste wat kost, wil overtreffen. We kunnen tal van voorbeelden opnoemen, want er zijn er inmiddels zoveel en we worden er vaak moedeloos van, maar het is jammer genoeg de realiteit waaronder het Surinaamse volk gebukt gaat.  Wij hadden echt gedacht dat de huidige regering ons uit de crisis zou halen en maatregelen treffen, waardoor corruptie, vriendjespolitiek en nepotisme, niet de overhand zouden nemen.

We hadden echt gedacht dat de regering Santokhi het gespuis dat zich in OCER huist, niet de ruimte zou bieden haar te bestoken. Niets is minder waar.  Wij hadden op zijn minst gehoopt dat de president in het kader van transparantie, het volk tekst en uitleg zou geven, over waarom hij de plechtige belofte van goed en voorspelbaar bestuur aan zijn presidentiële laars heeft gelapt. Nogmaals, helaas!

In de juni-editie van VES-inzicht kwamen wij de volgende punten tegen die nog steeds niet gerealiseerd zijn door de regering:

1. De ‘activering’ van de verzwakte bedrijvigheid is niet gebleken. Ook van een Stimuleringsprogramma voor MKMO’s is niets gebleken. Alleen een NOFA-fonds voor de agrarische sector is operationeel.
2. De ‘eerlijke behandeling’ van lokale ondernemers t.o.v. buitenlandse investeerders, is niet gebleken. Het investeringsklimaat is niet verbeterd en de openbare inschrijvingen zijn meer uitzondering dan regel.
3. Herschikking van de staatsschuld is slechts voor een deel gerealiseerd en men gaat door met nieuwe leningen om het begrotingstekort te dekken.
4. Aanpassing c.q. wijziging van de Wet op de Staatsschuld is niet gerealiseerd.
5. Het onmiddellijk intrekken van de valutawet is niet gerealiseerd.
6. De instelling van de Commissie terughalen van corruptiegelden, is bewust niet gerealiseerd.
7. Het wijzigen van de Wet Vervolging (voormalige) Ambtsdragers, is bewust niet gerealiseerd.
8. De Ethische Code voor Ambtenaren en Staatsdiensten, is niet ingesteld, terwijl de richtlijnen c.q. wetgeving waaraan contracten moeten voldoen, ook niet zijn aangescherpt.
9. De verbetering van de Terugroepwet is niet gerealiseerd.
10. De evaluatie van de veiligheidsvoorzieningen is niet waargemaakt en ook de maatregelen zijn uitgebleven. Van een evaluatie en samenwerking met security bedrijven en buurtwachten, is niets bekend.
11. De QuickScans van geen der ministeries is gerealiseerd. Ook de realisatiegraad van de ministeries is niet verbeterd.
12. Het initiëren van een arbeidsmarktonderzoek is niet gerealiseerd.
13. De inventarisatie van de infrastructurele voorzieningen m.n. energie, water en wegen is niet gerealiseerd. Geconcludeerd kan dan ook worden dat ruim twee jaar na het verstrijken van de urgentiefase, maar liefst 13 van de 26 activiteiten (50%) die volgens de coalitie alle prioriteit verdienden, nog steeds niet gerealiseerd zijn.

Kortom, de regering is niet serieus met haar eigen geformuleerde regeerakkoord.