De Republiek Suriname heeft sinds kort een koning in haar midden in de persoon van Ronnie Brunswijk, die tegelijkertijd vicepresident  van de voormelde republiek is. Staatsrechtelijk kan dat gelijk gekwalificeerd worden als onmogelijk, maar toch heeft Brunswijk zich een week geleden tot koning laten kronen van de African Heritage. Daarvoor zijn een aantal personen, die vrijwel niemand in Suriname kent, als bevoegd zijnde tot een kroning over te gaan, gearriveerd. En toch de kroning te Moengotapu in aanwezigheid van een aantal genodigden plaats. Het tot koning van de African Heritage uitroepen van Brunswijk, heeft tot veel hilariteit en kritiek en afkeuring geleid binnen onze heterogene samenleving. Velen geven aan, dat Brunswijk zich steeds meer als een echte megalomaan gedraagt en streeft naar totale acceptatie binnen de algehele samenleving. Brunswijk wenst o zo graag gezien te worden als de onbetwiste Marronleider en heeft vermoedelijk dat ook voorgehouden aan zijn Afrikaanse gastheren die hierheen zijn gereisd, om hem te Moengotapu koning van alle Afro-Surinamers te maken. Onder de Marrongemeenschap zijn er velen die thans van mening zijn, dat Brunswijk een soort coup heeft willen plegen en daarmede het gehele traditionele gezag op een zijspoor stellen. Men vindt dat Brunswijk de granmans en de overige leden van dit al eeuwenoude gezag heeft willen uitschakelen. Wat de voormalige leider van het Jungle Commando en huidige voorzitter van de ABOP op een stuntelige wijze tracht te doen, is niet meer dan zieltjes winnen bij de komende verkiezingen en dan niet slechts onder de Marrons, maar ook bij andere mensen die we als Afro-Surinamers zouden kunnen bestempelen. Wat Brunswijk dient te beseffen, is dat er verschillende Marronstammen in Suriname zijn en dat het zeker niet zo is dat hij bij al deze tribalen een potje kan breken, laat staan gewild en of geliefd is. Brunswijk denkt zich te kunnen profileren als de ultieme leider van alle Afro-Surinamers. Nou, we willen hem wel uit deze utopische gedachtegang helpen. Er zijn Marrons en overwegend van de Aucanerstam, die hem goed gezind zijn en dan overwegend in Beneden-Marowijne, maar hij moet niet denken dat hij van alle andere stammen hun leider is of zal kunnen zijn. Een ander punt waar Brunswijk te allen tijde rekening mee dient te houden, is dat hij zeker internationaal niet geaccepteerd wordt door zijn verstekveroordelingen wegens drugssmokkel in zowel Nederland als Frankrijk. Zijn benoeming tot koning van de African Heritage wordt daarom als een lachertje gezien en weggehoond. Profilering en acceptatie zijn twee totaal verschillende zaken. Ook in de Surinaamse samenleving  wordt Brunswijk getolereerd vanwege zijn ondersteuning aan het kabinet Santokhi, maar hij is zeker niet geliefd bij het overgrote deel van de samenleving. En het laatste dient hij heel goed te beseffen.  We leven in een democratische rechtsstaat – de Republiek Suriname – en hebben niets van doen met verkapte koninkrijkjes van wie dan ook. Er zijn ook velen die zich druk hebben gemaakt over deze kroning van Brunswijk, maar dat was nergens voor nodig, omdat deze benoeming staatsrechtelijk binnen ons bestel geen enkele waarde heeft en gezien kan worden als een streling van het imago van de man uit Moengotapu, maar meer niet. Brunswijk mag geen moment denken dat hij gezien wordt als de gewaardeerde koning of leider van alle Afro-Surinamers, want dat is hij niet en zal het zeer vemoedelijk ook nooit worden.