Afgelopen week heeft de regering besloten, de koopkrachtversterking van ministers, directeuren en onderdirecteuren terug te draaien. Dit nadat zij door de vakbeweging op het matje was geroepen en erop gewezen, dat op basis van het gelijkheidsbeginsel, de rest van het ambtenarenapparaat ook recht heeft op een forse verhoging. De regering daarentegen gaf onderbouwd aan, niet te kunnen voldoen aan de eis van de vakbeweging, dus besloot ze de koopkrachtversterking geen voortgang te doen vinden. Echter is dat een stukje voor-de-gek-houderij, gezien reeds bekend is, dat de koopkrachtversterking slechts een deel betreft van het pakket dat zal worden doorgevoerd.

Hoe zit het met de verhoogde vervoerstoelage, verhoogde huishuurtoelage en de aangepaste ziektekostenverzekering? Dus terwijl de regering beweert dat er geen middelen zijn om toelages van ambtenaren te verhogen, geldt dit niet voor regeringsleiders. Het volk moet zien uit te komen met een allang achterhaalde huishuurtoelage van SRD 200. Toen men de buikriemen strak trok, had niemand gedacht dat men het over de gemeenschap had. Die moet zien hoe uit te komen, terwijl de rest veel meer ontvangt.

En dat ministers dit proberen goed te praten, zegt al veel. De minister van LVV had zelfs het lef aan te halen, dat hij zijn arbeider US-dollar 300 betaalt, terwijl hij zelf, zei hij, ‘’nog geen US-dollar 1000’’ verdient. Waarom ben je dan niet bij je bedrijf gebleven als het zo goed draait? Plotseling heeft iedereen zoveel vaderlandsliefde dat ze dingen gratis willen doen. Er zit veel meer achter! Dingen waar wij niet van weten.