Een Bijzondere Aandeelhouders Vergadering van Aandeelhouders (BAVA), werd afgelopen maandag georganiseerd door de Raad van Commissarissen (RvC) van de Hakrinbank (HKB) in de Royal Ballroom van Hotel Torarica. Tijdens deze aandeelhoudersvergadering werden twee heren voorgedragen door de RvC voor de functie van directeur, die reeds de pensioengerechtigde leeftijd zijn gepasseerd, hetgeen zorgde voor een discussie tussen de aanwezige aandeelhouders. Zij stelden de vraag of deze heren fysiek in staat waren om deze zware functie op zich te nemen. De bezwaren die een deel van de aandeelhouders naar voren had gebracht, werden terzijde geschoven en aan het einde van de avond werden zij toch benoemd met een overweldigend aantal stemmen. Ook werden op dezelfde BAVA twee commissarissen voorgedragen en ook die werden met een groot aantal stemmen benoemd. De stemmen die deze heren kregen, waren niet afkomstig van de aandeelhouders die fysiek in de zaal aanwezig waren, maar van een groep kapitalisten en de Staat Suriname, die zich hebben laten vertegenwoordigen om hun stem uit te brengen. Je zou kunnen zeggen dat de stem van de individuen in de zaal niets uitmaakte en niets betekende, want het besluit was reeds lang genomen, dat deze mensen erdoor zouden komen. De Staat Suriname die thans 38 procent (ongeveer 266.000 aandelen) bezit, liet een medewerker van het Kabinet van de President zijn stem uitbrengen, iets dat naar onze mening absoluut niet zou mogen.

Om het even te hebben over de commissarissen die binnen de raad zitten van de HKB. Over het algemeen zitten commissarissen er om de belangen van de alle aandeelhouders te behartigen. Volgens aandeelhouders was er in het verleden wel een eerlijke verdeling, maar nu lijkt het op een coup van superkapitalisten op de HKB. Over het algemeen behoren commissarissen toezicht te houden op het reilen en zeilen bij naamloze vennootschappen. De algemene vergadering van aandeelhouders benoemt de leden van de Raad van Commissarissen.

Een commissaris wordt meestal van buiten de organisatie gekozen op basis van kennis in een markt of branche of op basis van hun positie binnen de maatschappij. Wij willen hiermee niet stellen dat deze commissarissen niet de nodige kennis voor de functies bezitten, maar wij vragen ons wel af, wiens belang zij behartigen en namens wie zij in die raad zitten. De verdeling van voordrachten voor benoemingen van de Raad van Commissarissen is onderdeel van de langetermijnstrategie van Governance Risk en Compliance. Hoewel de Staat Suriname in het geval van de Hakrinbank grofweg een derde van de aandelen sedert de laatste emissie heeft, heeft zij geen gebruik gemaakt van die zeggenschap, om ook een gelijkwaardig aantal leden van de Raad van Commissarissen voor te dragen. Op basis van langlopende onderlinge inzichten, van de Hakrinbank als een bank waar de kleinaandeelhouder zich vertegenwoordigd en veilig moet voelen, zouden minstens twee voordrachten door de werkelijk onafhankelijke aandeelhouders moeten plaatsvinden.

Aandeelhouders met een gekwalificeerde deelneming zijn echter sedert de laatste emissie de laatste jaren toegenomen. Een aantal ondernemers in combinatie met stichtingen waarvan een raadslid een behoorlijk belang bij heeft, is nu verworden tot een zodanig belang, dat zij volgens communicatie met de Hakrinbank zelf menen, recht te hebben op de bindende voordracht van benoemingen van leden van de Raad van Commissarissen. Meer specifiek, bestaat gezien de openbare telling van stemmen tijdens de Bijzondere Algemene Vergadering van Aandeelhouders, een bijzonder vermoeden dat er meerdere gekwalificeerde deelnemingen (5% of meer) in het kapitaal van de Hakrinbank zijn dan eerder bekend was. In de huidige samenstelling bestaan voordrachten, sterk ondersteund door andere aandeelhouders dan de Staat Suriname (zelfs na aftrek van de vertegenwoordigers van de onafhankelijke aandeelhouders) uit drie of meer leden van de raad. Bijna de helft van de raad is dus ondersteund door en niet geheel onafhankelijk van de belangen van deze groep ondernemers.

Dit is slechts de formeel aantoonbare kant van de samenstelling. De controversiële president-commissaris, die zowel op grond van het verstrijken van termijn als op grond van perikelen rondom leeftijd, niet rechtsgeldig deel uit zou mogen maken van de Raad van Commissarissen, neemt een plaats in de raad in, welke aan de onafhankelijke aandeelhouders toe zou moeten komen, doch geniet geen enkel draagvlak onder deze groep aandeelhouders. Naar gedrag, heeft deze zich bovendien ernstig vereenzelvigd met andere grootaandeelhouders en de hiaten in compliance welke zich aftekenen, toegelaten en zelfs gefaciliteerd.

Tot slot het feit dat onderling met man en macht kandidaten van een andere grootaandeelhouder faliekant tegengewerkt zijn, dit is vindbaar en verifieerbaar in de notulen van recente vergaderingen van aandeelhouders. Wij vragen ons af, wat onze toezichthouder zal doen met deze benoemingen, want wij kunnen ons niet voorstellen dat dit precies zo doorgaat.

Er wordt steeds gezegd, dat pas na goedkeuring van de Centrale Bank, deze nieuwe directieleden en raadsleden in ‘functie’ kunnen treden, maar de realiteit kennen wij inmiddels. De CBvS is niet de snelste en deze ‘benoemde deskundigen’ wonen vanaf dit moment vergaderingen gewoon bij en de directeuren beginnen met het werk in afwachting van het nieuws van de toezichthouder.

Dit is reeds vaker gebeurd en wij staan er absoluut niet versteld van. Wij vinden wel dat als dit daadwerkelijk zo is, dan heeft onze toezichthouder gefaald om prudent beleid te voeren en houdt zij zich ook niet aan de good governance code die zo vaak wordt geroepen door al die deskundigen met bijpassende prijskaartjes in vreemde valuta die al jaren werkzaam zijn binnen de moederbank. Het wordt wel echt tijd dat zij hun werk naar behoren doen. Keerpunt kijkt met smart uit naar de beoordeling van de CBvS.