Keerpunt is van mening, dat een markt niet de koers en daarmee de levensstandaard van Surinamers kan bepalen. Een markt waarvan niemand kan zeggen wie dat eigenlijk is. Dus de markt is onze monetaire autoriteit? Welke instrumenten heeft die markt om beleid te maken? Welke gezichten heeft die markt? Vertrouwen moet er zijn, want mensen moeten voelen dat ze weer zaken kunnen doen met de SRD. Voor de koers heb je een autoriteit nodig, die vooral nu, vertrouwen kan uitstralen. Welk vertrouwen kan een markt uitstralen? Hoe? Iemand die een structuur onderhandelt met het IMF, waardoor de koers geen rem heeft, om ons daarna vanuit zijn kantoor in Washington, de les te lezen; dat we een leiderschapsprobleem hebben. Dit vinden wij pure onzin en wij weten dit omdat wij het ook anders kennen. Wij denken dan gelijk aan oud-minister Hildenberg, nu wijlen en governor Telting, nu wijlen, die als een gouden koppel de markt onder controle hadden. Nu hebben we een niet één koppel, want de huidige governor en de toenmalige minister van Financiën, konden naar verluidt, niet door één deur. Doordat hun contact niet optimaal was, kon hun beleid ook niet overeenstemmend verlopen. Sinds vorig jaar hebben we een nieuwe minister van Financiën en die doet hard zijn best, maar de beerput van onze overheidsfinanciën is zo een ‘Akanswari’ dat hij onmogelijk alles in één keer goed zal krijgen. Vorige week heeft deze minister van Financiën in DNA wederom gezegd, dat de monetaire reserve USD 1 miljard is. Hij zei dat als zijn bewijs dat de macro-economische doelen gehaald zijn. Maar wij vragen ons af, hoe dat kan als de inflatie boven 60 procent is. Wat voor onzin is dit? Welke doelen zijn gehaald? Bij die USD 1 miljard monetaire reserve is bijgeteld het geld van de banken, spaargeld van het volk dus. Dit soort uitspraken vinden wij misleidend, want die geven een verkeerde voorstelling van zaken. Het vermogen van het volk wordt niet bijgeteld bij de monetaire reserve die de Centrale Bank heeft. In 2000 zijn we door hetzelfde proces gegaan. Pas na 2004 begon men weer te sparen in SRD. Er was toen een andere situatie, er waren verdragsmiddelen om het probleem te helpen oplossen. Helaas was dat toen de rotzooi van een paarse regering opgelost moest worden. We waren destijds gewaarschuwd door president Venetiaan, dat als er weer voor een paarse regering gekozen zou worden, dat het rampzalige gevolgen zou hebben en kijk wat er is gebeurd! Wel, men heeft weer voor paars gekozen in 2010. We gaan voor nog 5!!! De eerste vraag die wij nu moeten stellen, is: Waar is onze monetaire reserve na 2010 aan uitgegeven? Die middelen zijn niet zomaar verdampt. Bij elke persconferentie sinds juli 2020, heeft Santokhi gezegd, dat de goudinkomsten zijn verpand of vergrendeld door Hoefdraad en de ex-Legal van de CBvS, die thans is veroordeeld. De gelden waren dus niet beschikbaar. Waar komt dan plotseling USD 1 miljard vandaan? Waar en hoe is dat geld verdiend? De goudinkomsten van onze moederbank waren zelfs twee keer als onderpand gegeven voor enorme leningen (double pledging). Suriname heeft een geldprobleem, bestaande uit twee aspecten waaronder een gigant monetair probleem en een financieel probleem. Suriname is sinds 2014 failliet en sinds 2017 hebben we een default creditrating. Dan hebben we ook nog het leiderschapsprobleem binnen onze regeringen. Dus we hebben het zeker niet makkelijk. De monetaire vernietiging van Suriname heeft tijdens de regering Bouterse I, plaatsgevonden. In die periode is de totale monetaire reserve van USD 1.2 miljard verduisterd. In die USD 1.2 miljard zat die USD 800 miljoen monetaire reserve die Telting en Hildenberg hadden achtergelaten. Het jaarverslag van de CBvS 2015, laat duidelijk de ravage zien, die tussen 2010 en 2015 is aangericht.