Met grote verontrusting volgen vrijwel alle bewoners van dit land, de stijging van de wisselkoersen voor vreemde harde valuta ten opzichte van ons wettig betaalmiddel, de Surinaamse dollar. Zo langzamerhand weet een ieder met voldoende scholing, wat er gebeurt wanneer de wisselkoersen stijgen en wat de gevolgen daarvan zijn. Alle goederen en diensten worden duurder en als er daar tegenover geen productieverhoging plaatvindt en er geen mogelijkheden zijn om meer te verdienen, betekent dat achteruitgang in ons bestedingspatroon, kortom een toename van de armoede. Het is daarom zaak dat de autoriteiten er alles aan doen om de koerstijgingen te stoppen en stabiliteit te realiseren. Tot nog toe zijn onze autoriteiten daar maar slecht in geslaagd en zijn er overduidelijk krachten bezig de zaak financieel-economisch verder te ontregelen, omdat hun belangen niet goed en snel genoeg worden behartigd. Suriname bevindt zich overduidelijk in de worggreep van valutaspeculanten, die er werk van maken, koersen op te drijven. Maar de sleutel tot het elemineren van deze stijgingen, is nog steeds productie en export goed van de grond krijgen en daar is geen enkele regering in de afgelopen decennia in geslaagd, vandaar de achteruitgang. Waar we momenteel mee zitten, zijn stijgende koersen voor de dollar en de euro, geen mogelijkheden tot goede inflatiecorrecties op de SRD salarissen, omdat de productie stagneert, en het logische gevolg is koopkrachtvermindering en wel op een aanhoudende wijze. Bepaalde ondernemingen gaan er bij koersstijgingen toe over prijsverhogingen voor hun producten door te voeren, om dan toch nog de kosten binnen hun productiekosten te kunnen opvangen. Maar elke ondernemer groot en klein, weet dat je niet eindeloos tot verhoging van het product kan overgaan, omdat door de gedaalde koopkracht ook de omzet van de onderneming zal afnemen. Dat er sprake is van omzetdalingen is in vrijwel alle sectoren nu merkbaar. Ook de producenten van voedingswaren maken nu door, dat de omzet daalt. Daarom is het van het allergrootste belang dat de wisselkoersen op zijn minst stabilisatie ondergaan, om de koopkracht nog voor een deel te kunnen garanderen, want als een volk vrijwel niets meer kan kopen, dan zal ook het bedrijfsleven zware schade ondervingen en zelfs genoodzaakt zijn personeel af te vloeien. In een dergelijke vernietigende spiraal mogen we als land niet belanden. De lieden die doende zijn de wisselkoersen om speculatieve en politieke doeleinden steeds verder op te krikken, moeten ook rekening houden dat hun zakelijke witwasbelangen eveneens in gedrang zullen komen. Het is daarom in ieders belang dat we te maken krijgen met stabiele wisselkoersen. Koersdalingen kunnen we gerust vergeten, want daar zullen maar weinigen die aan de touwtjes trekken, medewerking aan verlenen. Stabiliteit van de wisselkoersen en verhoging van de productie voor de lokale markt en de export, zal onze redding zijn. Laten we daar nu in hemelsnaam aan beginnen. Zaken nog langer om wat voor reden dan ook uitstellen, zal nog meer ellende tot gevolg hebben.