Suriname  dat met  N.O. Braziliӫ, Guyana, Frans – Guyana, Venezuela een deel van Columbia, de Wilde Kust van Guyana vormt,  verklaarde in 1998  1,6 miljoen hectare van haar regenwoud, dat rijk is aan ecosystemen  en een diversiteit aan cultuuruitingen, tot beschermd gebied: Het Centraal – Suriname Natuurreservaat. Management van het gebied staat echter voor een grote uitdaging. Balans te brengen tussen de strikte en strenge bescherming van de biodiversiteit en het ondersteunen van duurzame ontwikkeling enerzijds. En de bescherming van de   cultuur – en kunstuitingen van Inheemsen en Marrons anderzijds. Omdat duurzame ontwikkeling moet wortelen in hun cultuur. De balans is te vinden door, bij het beschermen en beheren van het regenwoud, Inheemsen en Marrons te betrekken bij de besluitvorming bij het behoud en rendabel maken van hun natuurlijke milieu en cultuur. Deze gedragslijn volgde Conservation International Suriname bij de begeleiding van een gemeenschapsontwikkelingsproject rondom het behoud van deze elementen te Werehpai bij Kwamalasamutu. Centraal stonden de grotten met 350 van de 5000 jaar oude rotstekeningen (petrogliefen) die eeuwen lang zoek waren, totdat ze in mei 2000  terug werden gevonden  door de heer Kamainja Panashekuno. Kunstenaar Becker van de zelfstandige kunstvorm WildcoastArt zegt dat de petrogliefen en de andere groepsspecifieke cultuur – en kunstuitingen nationale bronnen van creativiteit zijn en   onder invloed van de al te dominante westerse cultuur oftewel globalisering in vergetelheid dreigen te geraken. Wat te voorkomen is indien kunstenaars continu de creatieve kracht – opgeslagen in onze culturele  diversiteit – benutten door elementen te ontlenen aan  de vorm en/ of inhoud van een groepsspecifieke cultuur – of kunstuiting. Zodoende in onze eigen tijd, cultuur en samenleving ingebedde moderne kunst maken die onze culturele diversiteit beschermt en  bevordert. Deze zienswijze van de kunstenaar vindt verrassend ondersteuning in de internationale benadering dat culturele diversiteit alleen behouden kan worden indien haar wortels continu gevoed worden door innovatieve antwoorden op een snel evoluerende omgeving. Welnu, in onze kunstwereld gebeurde dit toen John Lie A Fo en Soeki Irodikromo kort na Srefidensi (de evoluerende omgeving) twee wortels van onze diversiteit resp.het in vergetelheid geraakte Afakaschrift en de Wayangkulit voedden  door innovatief  elementen aan ze te ontlenen; ingebedde moderne kunst maakten die deze cultuuruitingen behoedde voor teloorgang. Na decennia leveren langs deze weg onder andere Winston van der Bok, Marcel Pinas, Roddney Tjon Poe Gie, Remy Jungerman en Luciel Becker hun bijdrage fu kibri un kulturu. Becker en Rodney Tjon Poe Gie ontlenen echter ook elementen aan het regenwoud. Roddney participeerde  in 2017 met succes te Saint – Laurent – du – Maroni  in het “Forest Art Guyane 2017” met als  thema  “ samenleving”. Uit een bruinhart – stam van 6 meter en 50 cm hakte hij twee met de rug naar elkaar staande figuren die een schild voor zich  uit houden waarop hij in het Afakaschrift  het woord “libi – makandra”oftewel samenleving graveerde. De symboliek achter dit  kunstwerk is dat Suriname en Frans –  Guyana en de andere delen van de Wilde Kust  elkaar moeten ondersteunen, waarbij het schrift van onze regenwoudkunstenaar Afaka – evenals de Sjamaan van Werehpai, een historische cultuurheld – fungeert  als communicatiemiddel.

Jaren  eerder bouwde Becker in 2012  onderstaande installatie Manspasi Yu Srefi  met dikke pari- udu stammen uit het regenwoud, inclusief uitgezaagde delen en ander materiaal. De dikke stammen werden op de stam van een neergehaalde amandelboom  geplaatst die  stond  voor een  muur-  waarop watrakans waren geplaatst –  op de  met gras begroeide  berm aan de Tibitistraat te  Zorg en Hoop. Achter de muur, een tuin met bloemen en een manjaboom met het blauw van de hemel eromheen. Elementen die integraal ook deel uitmaakten van de installatie die jonge kunstenaars oproept t.b.v.het beschermen en bevorderen van onze culturele diversiteit, ook  ingebedde moderne kunst te maken.

Becker exposeert  a.s.zaterdag en zondag in de CLOSING EXHIBITION  NK/SIAF 2022 onder de titel: Hommage aan de Sjamaan van Werehpai en Afaka als scheppers van zelfstandige Surinaamse kunstvormen. Locatie: G – ARTBLOK , Verlengde Keizerstraat 35.