De regering Santokhi heeft lukraak besloten per 1 februari het minimumuurloon voor de niet-publieke sector, dus voor het bedrijfsleven, te verhogen van SRD 20,- naar SRD 38.50,- en daarbij gesteld, dat geen enkele werknemer onder deze nieuwe regel minder dan SRD 6000,- per maand mag verdienen. Weer zo een ad-hocmaatregel binnen het paniekvoetbalspel van de huidige regering. We zijn inmiddels langer dan een week verder sinds 1 februari, en de regering verwacht van alle werkgevers – ongeacht de grootte en of financiële draagkracht van de ondernemer – dat men niet minder dan SRD 6000,- aan elke werknemer gaat uitkeren aan het einde van deze maand. Maar de werkgevers in de particuliere sector die nu met een mes op de keel toestand worden geconfronteerd, hebben het geld over de eerste week van de maand niet verdiend voor extra betaling aan de werknemers, en dus ook niet kunnen anticiperen op deze ad-hoc idioterie. De regering zal heus wel merken hoeveel bedrijven door deze uurloonverhoging, die als zeer drastisch moet worden gezien, hun deuren zullen sluiten, aan afvloeiing zullen gaan doen en of de werktijden zwaar zullen inkorten, omdat ze de SRD 6000,- per werknemer niet kunnen opbrengen. De contractors bij veel ondernemingen zullen naar de mening van Keerpunt, naar verlenging kunnen fluiten. Werkloosheidscijfers zullen de pan uit rijzen. Keerpunt vraagt zich af, wie deze stommiteit aan de regering heeft voorgekauwd en ze is nog dommer om haar te slikken. Denkt ze nou werkelijk dat ze de werkers binnen de publieke sector, nu rustig zal kunnen houden na deze bom te hebben gegooid op het bedrijfsleven? Of leeft ze met de illusie dat haar werkers nu heel snel werk zullen gaan zoeken binnen de particuliere sector, omdat daar de salarissen iets hoger liggen? Denkt ze nou werkelijk dat men binnen de particuliere sector, grote ruimte heeft om ambtenaren op te vangen? Nou, de regering mag het weten hoor, de meeste werkgevers hebben geen behoefte om werkers met een ‘zeven-even’ mentaliteit van emplooi te voorzien. Lanti, jullie mogen het werkschuwe zeven-even volk houden, hoor. We hebben ze niet nodig en bovendien komen er genoeg jonge mensen uit de schoolbanken die ook een baantje zoeken en vaak zijn die nog beter opgeleid en bereid harder te werken. Keerpunt is en blijft van mening, dat het nieuwe minimumuurloon een tijdbom inhoudt en een doekje voor het bloeden zal blijken te zijn, als de prijzen door de koers instabiliteit blijven vertonen.
