“Het aannemen van smeergelden gebeurt al jaren, waardoor het bijna gebruikelijk is geworden op het ministerie’’, zei Minister Rishma Kuldipsingh, van Economische Zaken, Ondernemerschap en Technologische Innovatie (EZ), onlangs in een interview. Deze opmerking maakte de bewindsvrouwe naar aanleiding van de constatering dat ambtenaren van haar ministerie vaak geconfronteerd raken met corrupte handelingen in het belang van importen, exporten en bedrijfsvergunningen, waarbij personen op een makkelijke wijze aan een vergunning willen komen tegen een tyuku. Dit is geen onbekend fenomeen en wij herkennen het zeker bij bepaalde groothandelaren die bijvoorbeeld een grotere lading importeren, maar daarvoor minder invoerrechten willen betalen. Ook het krijgen van een vergunning voor bedrijfsactiviteiten, werd in het verleden niet optimaal gecontroleerd. Thans zien we wél dat er vaker prijscontroles zijn bij verschillende winkeliers, zodat prijsopdrijving kan worden aangepakt.

Sinds vorig jaar heeft EZ gezamenlijk met bestuursambtenaren de prijscontrole in verschillende districten uitgevoerd. Wij hopen dat deze controles gestructureerd door zullen gaan, zodat er een goed beleid kan worden gevoerd en winkeliers niet ongecontroleerd prijzen kunnen aanpassen. Ook de controle op ambtenaren die corrupte handelingen plegen, is één van de zaken die optimaal moet worden gecontroleerd, waardoor er gelijk maatregelen kunnen worden genomen. Volgens Kuldipsingh zullen de personen die dergelijke handelingen plegen, onmiddellijk worden ontslagen. Op zo een manier probeert deze minister corruptie binnen haar ministerie tegen te gaan en wij kunnen daar respect en waardering voor opbrengen. Maar wij vragen ons af, hoe het zit met het beleid op de andere overheidskantoren en ministeries. Is de controle ook zo goed bij de andere of speelt men struisvogelpolitiek? We weten dat het nemen van smeergelden oftewel ‘tyuku’ bij bepaalde overheidsinstanties meer regel dan uitzondering is. Deze mentaliteit verziekt zo een omgeving en de maatschappij en geeft absoluut niet het goede voorbeeld om prudent beleid te voeren in een kabinet. Keerpunt is altijd van mening geweest, dat dit kwaad eerst verwijderd moet worden, alvorens je een gezond werkend overheidsapparaat kan hebben. Tot op heden is dit kwaad alleen maar verder gegroeid en de huidige regering hoopt nog steeds dat deze verziekte mentaliteit vanzelf beter zal worden. Wij willen duidelijk stellen, dat er een verschil is tussen optimisme en realisme. Te optimistisch zijn maakt je blind. Pas als je zaken realistisch bekijkt, kan je iets bestrijden als je de juiste middelen toepast en in dezen is dat het opschonen van het overbelaste ambtenarenapparaat, de onvermijdelijke dresi voor hetgeen al jaren een waterhoofd is en niemand durft in te grijpen. Niemand moet ons wijs maken, dat je met eenieder wenst te werken. Deze regering moet uiteindelijk het lef tonen en inzien dat niet iedereen met haar en voor haar wenst te werken. En dan moeten wij ook niet vergeten, dat er een aantal mensen structureel bezig is wat deze regering probeert goed te doen, te saboteren, want dat zit in de aard van het oppositionele beestje.