Wij beseffen als Surinamers nog steeds in onvoldoende mate dat dit land alleen van ons allen is, en dat we het te allen tijde moeten beschermen tegen het voornemen van buitenlanders om hier naar hartenlust te kunnen komen om er te plunderen.

Met lede ogen kijkt Keerpunt al zeker ruim drie decennia, hoe buitenlanders hier legaal en ook illegaal neerstrijken om ons goud te roven en we zeggen er helemaal niets over, laat staan dat we er een stokje voor steken. We accommoderen de rovers zelf en laten daarenboven ons milieu nog vernietigen ook. Maar het gaat niet alleen om goud, maar ook om de roof van ons tropisch hout en het plunderen van onze vis in onze rivieren en buitengaats. Het is nu meer dan duidelijk dat Guyanezen niet alleen ons grondgebied hebben bezet en al vanaf 1969 in gijzeling houden, maar nu ook de prefuru wensen op te brengen om ook nog de vrije hand te willen om onze visgronden te komen leeghalen.

In onze editie van donderdag jongstleden, publiceerden wij op de voorpagina onder de kop: ‘Visindustrie in Guyana bloedt dood, Suriname nog enige hoop’, een artikel over de huidige  vissituatie in het buurland en dat men gewoon stelt, dat men hierheen wil komen om onze vis verder te roven. Het is bekend dat sinds het aantreden van de regering Santokhi, de Guyanese regering onder leiding van het politieke tandem Ali-Jagdeo, tracht onze regering onder druk te zetten 150 visvergunningen aan Guyanese vissers te verstrekken, hetgeen een vrijbrief zou inhouden onze natuurlijke hulpbronnen op grotere schaal leeg te roven.

Bij herhaling heeft onze minister van Landbouw, Veeteelt en Visserij, de Guyanezen erop gewezen, dat het bij wet niet is toegestaan buitenlanders visvergunningen te verstrekken en dat daarom de Guyanezen kunnen fluiten naar hun 150 vergunningen. Maar de nood is hoog in Guyana voor wat betreft de zogeheten visindustrie en de vraag is niet gering. Ook is het inmiddels bekend dat Guyanezen grote hoeveelheden vis exporteren naar de VS, en dat is voor meer dan 90 procent vis die hier op illegale wijze is gevangen en weggedragen.

Dus we weten al jaren dat we op grove wijze door deze lui worden benadeeld en dat kan zo niet doorgaan. De regering Santokhi dient daarom de beschikbare sterke armen in positie te brengen om onze wateren beter te gaan beschermen tegen deze rovers, want ze zullen, gezien hun benaderde positie, blijven komen en steeds brutaler worden, omdat ze de vis nodig hebben. Ze zijn zelfs zo brutaal dat ze tot voor de kust van Frans-Guyana hun netten uitgooien, om ook daar stiekem te plunderen. Keerpunt kijkt met belangstelling uit of de regering Santokhi bereid is onze natuurlijke hulpbronnen met nadruk te beschermen, of dat haar zogeheten vriendschap met Ali en Jagdeo, boven het Surinaamse belang uitsteekt. Keerpunt blijft deze visserijkwestie en de jurisdictie bij de bouw van de zogenaamde brug over de Corantijn, op de voet volgen.