Wie tegenwoordig een liter melk wenst te kopen, betaalt daar minimaal SRD 27.50,- of SRD 32.50,- voor. Het is duidelijk, dat slechts weinigen het nog kunnen opbrengen melk te kopen. Dit heeft natuurlijk alles te maken met de depreciatie van onze nationale munt, die heeft gemaakt dat alles duurder is geworden voor de consument. Het is bekend dat de meeste melk die we in de winkel kunnen betrekken, vervaardigd wordt met geïmporteerde melkpoeder en door zeker twee producenten op die manier aan de man wordt gebracht. De Melkcentrale levert al decennialang een product dat samengesteld wordt door melkpoeder en door de plaatselijke melkveehouders aangeleverde koemelk. Ook is het bekend dat de plaatselijke melkveehouders steeds minder zijn gaan leveren in de afgelopen jaren en dat heeft met verschillende aspecten van doen. Een veel te lage opkoopprijs vanwege de Melkcentrale, ofschoon de bedrijfskosten van de melkveehouders steeds bleven stijgen en dan wel in het bijzonder door de inflatoire werking als gevolg van de waardevermindering van de SRD ten opzichte van de dollar en de euro. Steeds hogere kosten voor de melkveehouder en maar weinig begrip voor de roep om stelselmatige inflatiecorrecties op de literprijs voor koemelk, hebben gemaakt dat veel boeren hun melkvee hebben verkocht en zijn gestopt. Gelukkig is het nu wel zo dat het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij en de Melkcentrale hebben ingezien, dat verhogingen voor melk en andere zuivelproducten onvermijdelijk waren, wilde men de industrie niet helemaal ter ziele laten gaan. Maar we zijn er nog lang niet en de lokale melkproductie moet verder omhoog en daarvoor zijn meer melkvee en geënthousiasmeerde melkveehouders voor nodig. Maar er zijn zeker niet genoeg melkkoeien in Suriname voorhanden om de productie aanmerkelijk te kunnen verhogen. Dus zal er geïmporteerd moeten worden, en wel het juiste vee dat een goede en hoge productie van melk op dagbasis kan garanderen. Uit recente berichten kon worden opgemaakt, dat het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij, LVV, een keus heeft gemaakt over een ras dat in aanmerking zou kunnen komen bij de import van nieuw melkvee. Nou, daar zou het ministerie volledig de mist in zijn gegaan bij zijn keuze, omdat dit ras zeker niet de gewenste melkopbrengst per melkkoe levert. Het ministerie zou er dan ook goed aan doen, nader overleg met melkveehouders te hebben om tot een juiste keuze te komen. Maar er zijn nog meerdere zaken die spelen bij de invoer van melkvee. Het land van herkomst speelt een grote rol en te allen tijde moet voorkomen worden, dat er zieke beesten worden geïmporteerd, dieren dienen gevrijwaard te zijn van een ziekte als mond- en klauwzeer. Ook moet gekeken worden naar de prijs per melkkoe, want die moet binnen het financiële vermogen van de doorsnee Surinaamse melkveehouder liggen. Slechts zeer weinig melkboeren willen en kunnen een bedrag van US-dollar 5000,- per exemplaar ophoesten. Keerpunt heeft ook gesproken met veeboeren, en die vinden de prijs van 5000 dollar absurd. ‘’Als LVV denkt zulke dure beesten hierheen te brengen, zal het met de dieren blijven zitten, want niemand zal dat kunnen betalen. Er is al voldoende gerommeld met koeien uit Brazilië, onder de regering Bouterse. Dat geld is gewoon verdampt onder de vriendjes en familieleden van de NDP-leiding. Als deze regering echt de melkveehouders tegemoet wenst te komen in het belang van een betere en hogere melkproductie, dan moet ze de juiste melkkoeien importeren tegen een betaalbare prijs en dient de verdeling onder de boeren in alle transparantie en eerlijkheid te geschieden. Als het weer een fromu corrupte rommel wordt, hoeft ze er helemaal niet aan te beginnen’’, aldus een melkveehouder die ondanks de vele problemen en teleurstellingen, nog steeds moeite doet om dagelijks zijn melk aan de Melkcentrale te leveren.