De regering Santokhi zegt al geruime tijd, dat zij onze ontregelde economie weer op het rechte spoor wil krijgen. We weten al jaren dat er een enorme schuldenlast en een slechte financiële reputatie rust op ons land. Naar onze mening, is dit oud nieuws en het klinkt eerder als een klaagzang en we kunnen daarom niet gewoon ergens beginnen. Wij adviseren de regering om hulp te vragen als zij het niet zelf aankan, of een breed draagvlak te creëren om aan de slag te gaan, in plaats van polariserend beleid te maken en enge belangen te dienen.

Wij begrijpen wel dat het voor de regering extra moeilijk is om onze ontregelde economie weer op het spoor krijgen te midden van een pandemie, maar de hele wereld heeft geleden onder covid, en ook landen met slechte economieën hebben met succes beleid gemaakt, kijk bijvoorbeeld naar Barbados.

De regering denkt dat wij na twee jaar nog steeds geloven, dat het aan Suriname ligt dat onze ontregelde economie langzamer heropleeft dan normaal, maar dat komt alleen doordat er feitelijk niks wordt gedaan. Er is geen duidelijk, eerlijk en breed gedragen crisismanagementplan dat ook daadwerkelijk goed is uitgewerkt. Duidelijke acties, duidelijke meetbare resultaten, breed draagvlak van de  samenleving, ontbreekt. Leiderschap dat in staat is de samenleving te bewegen tot het brengen van offers; dat is mislukt. Er zijn ook geen duidelijke meetindicatoren. Naar onze mening worden de ‘low hanging fruits’ niet ingezet. De vraag die wij stellen, is: Wat doen wij aan besparingen en wat zijn de concrete maatregelen? Wij importeren gewoon vrolijk allerlei onzin, onder andere vuurwerk. De regering roept al een tijdje dat onze financiële betrouwbaarheid in de wereld sterk is verbeterd, maar wij vragen ons af, hoe dat gemeten wordt. Hebben wij misschien tegen een lagere rente kunnen lenen? Of hebben we die euro 19 miljoen van die geldzending terug? Is de schuld van Suriname aan de Oppenheimer bondholders kwijtgescholden? De regering stelt dat zij goed op weg is om de overgenomen schuldenlast te herstructureren, zowel binnen- als buitenlands, maar ze is straks al op de helft van haar zittingsperiode. Noemt zij dat goed op weg? Zij heeft de binnenlandse schuld voor een belangrijk deel kunnen afbetalen, maar dat komt niet uit besparingen of uit verhoogde inkomsten. De regering zegt al geruime tijd dat zij de overheidsuitgaven moet verminderen, maar hoe onrealistisch is dat wanneer er meer dan 3000 extra ambtenaren in overheidsdienst zijn gekomen? De verhoging van de brandstoftarieven staat ook op de agenda, maar ook daar moeten de importvolumes gemanaged worden, want een groot deel wordt weggesmokkeld. Om meer geld binnen te halen, wil de overheid het inningsbeleid intensiveren, maar dit zal nooit eerlijk gebeuren, want het apparaat is zwak en corrupt. Ook de dienst der douane zal in het kader hiervan drastisch moeten worden aangepakt. Dat zal voor inkomstenverhoging zorgen, omdat onderfacturering wordt aangepakt, maar dat is naar onze mening politiek onuitvoerbaar, want er spelen teveel belangen. We komen dan op de kwestie met betrekking tot de grondconversiewet die op de lange baan zal worden geschoven. De rente op de OMO-winsten baart ons al geruime tijd zorgen, want waarom wil de overheid meer SRD inkomsten? Die gaan naar lonen en dragen weer bij aan inflatie. Die OMOs worden niet gecashed, maar steeds doorbelegd, men snapt het mechanisme niet, het geld komt niet in de samenleving. Zo kunnen we eindeloos doorgaan, dus wanneer er wordt gesproken over verworvenheden, neks no seti ete!!