Een lezer van Keerpunt, vroeg de redactie van de rubriek onlangs, of het voor hem, een vrije kleine ondernemer, niet haalbaar en beter is zijn tarieven gewoon te dollariseren. Keerpunt begrijpt wel dat de radeloos geraakte man deze vraag stelde en met de idee rondloopt. Keerpunt stelde, dat veel mensen hun tarieven momenteel baseren op een dagkoers c.q. straatkoers voor de dollar ten opzichte van de SRD en meer vragen voor hun goederen en diensten. Kan allemaal, maar natuurlijk rijst gelijk de vraag: Wie kan en is bereid voor je verhoogde dollartarief, omgerekend in SRD te betalen? Keerpunt legde de goede en werkzame ondernemer uit, dat verhogingen niet altijd soelaas bieden, omdat de koopkracht voor een groot deel bij de meeste Surinamers aan diggelen ligt en dat het risico zeker aanwezig is, dat hij omzetdaling kan verwachten. Dat wil zeggen, dat een deel van zijn klanten niet meer komt opdagen. Keerpunt vertelde hem ook, dat bepaalde sectoren wel tot prijscorrectie c.q. verhogingen kunnen overgaan, omdat die producten fabriceren of diensten verrichten die vrijwel onmisbaar zijn. Voedingswaren bijvoorbeeld, heeft eenieder nodig, dus die zullen wel afgezet kunnen worden. Maar ook daar loopt de zaak terug, omdat zelfs na ernstige prioriteitstellingen, men niet in staat is meer te kopen wat men nodig heeft, althans in de hoeveelheden van voorheen. Keerpunt heeft er daarom bij herhaling op gehamerd, dat men meer moet gaan produceren voor de export. Alleen dan zullen de euro’s en dollars op een bonafide wijze het land binnenvloeien en kunnen we dan ook meer extern besteden en onze buitenlandse schulden op tijd voldoen. Om terug te komen op het doorberekenen van tarieven en diensten bij wisselkoersstijgingen, is het ook niet zo dat bedrijven die het al moeilijk hebben, salariscorrecties voor het personeel kunnen toepassen. Binnen het bedrijfsleven doet zich dan ook een gevaarlijke onverkwikkelijke toestand voor, waarbij de bedrijfskosten de inkomsten gaan overvleugelen. Een ander groter risico is dat personeel zal uitkijken naar ander emplooi. Een ander fenomeen is dat bijvoorbeeld bedrijven die zich concentreren op de zogeheten kansspelen, personeel uit andere branches afromen met veel hogere salarissen, maar dan wel tegen werktijden die aan slavenarbeid doen gedenken. Daar zou Arbeid eens een kijkje moeten gaan nemen. Werktijden van meer dan 10 uren per dag, wordt het personeel opgedrongen.