Suriname heeft USD 200.000 gekregen van de Volksrepubliek China, voor de aanschaf van anti-pandemische en medische benodigdheden. Dit is de zoveelste donatie die aan de zorg wordt gegeven. Hopelijk verdwijnen de middelen niet in zakken van derden of komen ze zogenaamd in een fonds terecht.

Het is duidelijk dat de zorg ten onder gaat en dat een reddingspoging zeer noodzakelijk is. Als een land aan ons kan doneren, waarom kan er dan niet uitgekeken worden naar middelen om het personeel beter tegemoet te komen? Sinds er een plan van aanpak is om brain drain tegen te gaan, waar is het dan blijven steken? Want de zorg kampt nog altijd met een ernstig tekort.

Om maar niet te praten over de studenten die in feite geen interesse meer hebben voor het vak, maar het nog doen, omdat ze een inkomen nodig hebben. Dit alles brengt de gezondheidszorg nog verder achteruit. En dat de opleidingen nog alles soepel laten geschieden, alleen om ervoor te zorgen dat er personeel is, zegt veel over de kwaliteit die wij in de toekomst in de zorg zullen hebben. Je vraagt je af of men wel beseft, dat zij met mensenlevens bezig zijn en niet met machines die na een fout nog hersteld kunnen worden. Vandaar dat we zoveel ontevreden mensen krijgen. We zouden moeten werken aan het behouden van de kwaliteit van de zorg en dat doe je alleen door je personeel een betere waardering te geven.

Alsof het momenteel niet erg genoeg is, hebben de mensen binnen de zorg nog steeds hun covid-gelden niet ontvangen. Je vraagt je af, waar de gelden naartoe zijn, terwijl er een speciaal fonds hiervoor was. Foei toch, bestuurders!