De grootste schuldeiser van Suriname is China. De uitstaande schuld van Suriname aan China, was vorig jaar nog ruim USD 550 miljoen. Volgens president Chandrikapersad Santokhi, heeft China in de afgelopen twee tot drie jaar de Surinaamse regering niet gedwongen om deze schuld terug te betalen.

Deze schulden zijn gemaakt tussen 2008 en 2016 voor onder meer woningbouw, infrastructuur en breedbandnetwerk. De schulden aan China zijn zo enorm dat je zou kunnen stellen, dat China ons bij de ballen heeft. Santokhi hoopt binnenkort gesprekken te voeren met president Xi Jinping van de Volksrepubliek China om de bilaterale schuldsanering af te handelen.

Santokhi hoopt met deze gesprekken spoedig tot een schuldsaneringsovereenkomst te komen.

Wij zijn van mening dat de investeringen in Suriname niet op zichzelf staan, want in het laatste decennium zijn voornamelijk infrastructuurinvesteringen onderdeel geweest van het wereldwijde Belt and Road initiatief (BRI), waarbij in meer dan 150 landen, infrastructuur en verbeterde handelsroutes, tot een verstevigd netwerk hebben bijgedragen voor China.

Relatief geruisloos zijn betaalplatformen in Fintech, waaronder Uni5Pay en WeChat onder een brede gebruikersbasis, een relatief onbeheerd en low compliance onderdeel geworden van de Surinaamse digitale en informele economie.

Verder weet Keerpunt, dat de laatste vijf jaar er een toename is op het gebied van arbeidsmigratie, investeerdersbasis en zelfs traditioneel werkgeverschap, terwijl de consumentvoorkeuren voor de Chinese keuken zich uitbreiden naar populaire high concept franchises zoals ‘boba’ en ‘milk teas’ en hotpot restaurants met meerdere locaties. Suriname is dus kort gezegd, niet slechts als schuldenaar, maar ook als afzetmarkt en investeringsbasis relevant. Een gematigde non-aligned lijn is voor de diplomatieke relatie het meest gezond, zeker in een tijd, waarbij verscherpende spanningen met Rusland, India en China, zich binnen het spectrum in de brokerspositie naar de NAVO-landen toe bewegen.