Het wordt in ieder geval voor Keerpunt steeds duidelijker, dat de regering van Guyana, onder leiding van president Irfaan Ali, ruzie aan het zoeken is met onze regering in de algehele visserijkwestie, waarbij men ons denkt het mes op de keel te kunnen leggen, om 150 Guyanese vissers vergunningen te verlenen om in onze wateren nog meer te kunnen komen plunderen. We zeggen  heel nadrukkelijk nog meer te kunnen komen plunderen, want zulks geschiedt al sinds jaar en dag.  je hoeft maar als journalist een beetje in de materie te snuffelen om te ontdekken dat Guyanese vissers met of zonder de juiste vergunningen, al decennialang  in onze wateren aan het plunderen zijn, en dat heeft aanhoudend kunnen gebeuren door corruptie van onze eigen mensen en een zeer slechte controle in onze rivieren en buitengaats. Het is zelfs zo erg, dat de Guyanese vissersboten tot diep in onze rivieren binnendringen om onze vis weg te roven, omdat hun wateren al jaren geleden leeg zijn gevist. Men wil Suriname op een schofterige wijze blijven benadelen door onze vis te stelen en weg te voeren. Een groot deel van de gestolen vis wordt nog erbij geëxporteerd naar het Caribisch gebied en de VS, en daar worden de Amerikaanse dollars bij opgestreken. Maar dat men in het kader van de zogenaamde goede bilaterale betrekkingen nu ook denkt, de regering Santokhi zover te krijgen dat ze buiten de bestaande visserij wetgeving overgaat nog eens 150 visvergunningen aan Guyanezen te verstrekken, slaat werkelijk alles. Ze beweren zelfs over documenten te beschikken, waaruit zou moeten blijken dat we die vergunningen daadwerkelijk hebben toegezegd. Laat ze die documenten dan maar tonen. Ze leuteren al langer dan anderhalf jaar over deze bescheiden te beschikken, maar tot nog toe hebben we ze niet gezien. De Guyanese arrogantie slaat werkelijk alles. Wat denken deze patjakkers in Georgetown nu eigenlijk? Denken ze dat we door de knieën voor ze zullen gaan, omdat hun economie nu ineens door Exxon-geld in de lift is gekomen en bepaalde Surinaamse bedrijven zich in het westelijk gelegen land wensen te vestigen. Meteen moet worden vermeld, dat deze bedrijven nu wel bloot kunnen komen te staan aan Guyanese pesterijen, omdat de regering Santokhi niet overstag gaat in de visserijvergunningen-kwestie. Maar Keerpunt kent de onbegrensde Guyanese vrijpostigheid. Die heeft een historisch fundament in het verleden en we weten allemaal wat er te Tigri is gebeurd in 1969, onder leiding van de autocraat en corrupteling Forbes Burnham. Maar ook weten we bij Keerpunt, dat men ons altijd heeft proberen te bestelen. Onze vis wordt al jaren geroofd, op de rechteroever van de Corantijn komen de Guyanezen met hun kettingzagen en zagen onze bomen om. Vervolgens worden ze op pontons naar de linkeroever gebracht. Ook wordt ons rivierzand uit de Corantijn in het geniep weggedragen. En nu wil men ook nog op de koop toe, nog heviger onze visgronden komen leeghalen. Gaat mooi niet door, meneer Irfaan Ali en zijn corrupte vicepresident Jagdeo. Op de koop toe merken we dat de Guyanese procureur-generaal en de minister van Juridische  Aangelegenheden,  Anil Nandlall, een brief willen schrijven aan president Santokhi, die toevallig momenteel het voorzitterschap van de Caricom bekleedt, waarin geprotesteerd zal worden over in beslag genomen Guyanese vissersvaartuigen die op illegale wijze in onze wateren aan het vissen waren. We vragen ons in gemoede af, wie dit tweetal schopt om een dergelijke nutteloze actie te ondernemen. Je komt op illegale wijze mijn land binnen en gaat op illegale wijze vissen en dan mogen de Surinaamse autoriteiten niet optreden, en wel volledig in overeenstemming met de wet? En dan ook nog opperen een schadevergoeding in overweging te nemen. Deze lui zijn werkelijk door de ratten gebeten. Het mooiste van de grap is dat deze Guyanese vissers – nog erbij met vervalste vergunningen – onze wateren binnenvaren en hun netten uitwerpen. De Guyanezen hebben werkelijk geen poot om op te staan, bovendien heeft men op illegale wijze activiteiten uitgevoerd binnen de territoriale grenzen van de Republiek Suriname. Guyana moet gaan inzien dat het in dit zogeheten visserijdispuut, geen moer kan maken. Ze hebben zich erbij neer te leggen dat ze geen vergunningen gaan krijgen en dat als ze de relaties op deze basis willen vertroebelen, ‘so be it’. Waar wij van Keerpunt voortdurend op blijven letten, is ook de bouw van de brug over de Corantijn, waarvoor er naar verluidt, in Georgetown inschrijvingen zouden worden gehouden. De brug moet een overspanning krijgen boven Surinaams grondgebied en dient daarom totaal te vallen binnen de jurisdictie van de Republiek Suriname. Geen enkele Guyanees zal over de jurisdictie iets te zeggen krijgen. Niet alleen Keerpunt, maar iedere rechtgeaarde Surinamer, houdt deze zaak nauwgezet in de gaten. Niemand zal het accepteren dat Guyanezen zeggenschap krijgen over de Corantijn, die totaal Surinaams grondgebied is. Laat dat heel duidelijk zijn voor de regering Santokhi. Als er geen overeenstemming komt met de Guyanezen over de jurisdictie van de nog te bouwen oeververbinding, dan komt er maar geen brug.