Alleen in Suriname komen we met het initiatief iets te vervangen en na enkele maanden het weer te gebruiken. Dit is niet alleen het geval geweest bij de ID-kaarten, maar ook bij de rijbewijzen. Dit alles werkt vertragend en jaagt ons allen alleen maar en onnodig in de kosten. We moeten leren ons huiswerk vooraf goed te doen en zaken op voorraad te hebben, alvorens wij overgaan tot afkeuring en of ongeldigheidsverklaring. Alleen in ons land wordt er niet vooraf een pilot gedraaid, maar gaat men er vanuit dat wat werkt in het buitenland, voor ons zeker ook moet werken.

Heeft men er rekening mee gehouden, dat we in ons land te maken hebben met stremmingen van het internet en dat het opvragen van data, lang op zich kan laten wachten? Dat ons CBB-systeem niet van dien aard is, dat eenieder te achterhalen valt. Dit is slechts een tipje van de sluier van de uitdagingen waarmee we in ons land te kampen hebben. Maar ook van het feit dat er een tekort is aan mensen die dit systeem onder de knie zouden moeten hebben of krijgen.

En dat het personeel niet voorbereid is op de drukte die komt tijdens de vervangingsperiode, spreekt boekdelen. Zie maar het schreeuwend personeel. Heeft men rekening gehouden met de mensen in het achterland? Om die tegemoet te komen. Of moeten de mensen speciaal naar de stad? Deze zaken moeten allemaal meegenomen worden, gezien de laatste groepen in de kosten worden gejaagd, om vervolgens te moeten aanhoren, dat de oude bewijzen toch nog geldig zijn. Onnodige druk op de samenleving dus!