Naar aanleiding van de recente ontwikkelingen op de valutamarkt die zichtbaar worden door een continue opwaartse gang van de valutawisselkoersen, heeft de Centrale Bank van Suriname (CBvS), op vrijdag 29 juli in een communiqué bekendgemaakt, dat zij haar toezichtbeleid in de vreemde valutasfeerzal aanscherpen. Hiermee wordt beoogd de wisselkoers te stabiliseren en rust te brengen op de valutamarkt. “Door dit beleid van de CBvS, zal het deviezenaanbod op zeer korte termijn toenemen. Banken zullen hierdoor US-dollars verkopen aan importeurs. Hiernaast zal de Bank haar euro cash verschepingen hervatten, zodat het fenomeen van koeriers die euro’s in het buitenland voor US-dollars wisselen, wordt ontmoedigd. Deze praktijk leidt namelijk tot extra marges in de prijsvorming, waardoor wisselkoersen worden opgestuwd. De hele samenleving wordt hierdoor benadeeld. De geldtransporten zullen op korte termijn worden hervat”, aldus de Centrale Bank in het communiqué. Natuurlijk is eenieder heel enthousiast met dit soort aankondigingen van de moederbank en hoopt eenieder dat de rust op de valutamarkt zal wederkeren. Helaas is het alleen maar erger geworden de afgelopen dagen, want de wisselkoersen zijn verder gestegen en we hebben niet gemerkt dat er iets is gewijzigd aan het toezichtbeleid van de CBvS. De wisselkoers leek in 2021 redelijk stabiel te blijven rond de SRD 21,-, maar dat begon in het eerste kwartaal van 2022 te veranderen, vanaf de eerste maatregelen van het Internationaal Monetair Fonds (IMF), werden doorgevoerd. Hierdoor vertoonde de wisselkoers van de US-dollar en de euro sinds mei 2022 een stijgende lijn.

In CBvS-termen was er een opwaartse druk op wisselkoersen door een toegenomen vraag op de valutamarkt, terwijl het aanbod van vreemde valuta niet dienovereenkomstig toenam. Naar onze mening verlies je met dit soort aan vakjargon de aandacht van de doorsnee Surinamer, die niet begrijpt waarover de moederbank het heeft. Doordat zij in haar bekendmakingen en andere communicatiemiddelen veel te moeilijke woorden hanteert, bereik je slechts een selecte groep, maar niet de man van de straat die continue de schuld van het devalueren van zijn salaris, zoekt bij de minister van Financiën. Vandaar dat er ook afgelopen maandag werd geprotesteerd voor het ministerie van Financiën en de vragen eigenlijk grotendeels beantwoord hadden kunnen worden door de governor en zijn team. Maar omdat de doorsnee Surinamer alle financiële antwoorden zoeken bij de minister van Financiën, dan maar naar het gebouw waar de minister kantoor houdt. Klinkt logisch, maar de Centrale Bank zou op haar beurt, ook verantwoordelijkheid moeten nemen voor zaken die aan haar zijn toebedeeld, want als toezichthouder heeft ze ons, het volk, al meer dan eens teleurgesteld.

Het is nu al enkele maanden zo, dat de oliemaatschappijen op maandbasis meer US-dollars nodig hebben om dezelfde hoeveelheid brandstof te importeren, zal je dan als Centrale Bank niet ingrijpen en ervoor zorgen dat die middelen beschikbaar zijn, zodat de import van brandstof gegarandeerd is en blijft? De moederbank kan wel blijven roepen dat de wisselkoers het resultaat is van vraag en aanbod op de valutamarkt en dat weet thans elke koe van zondag, maar wij vragen ons af, wat de Bank doet om dat te monitoren en begeleiden. Je kunt als Centrale Bank niet voor spek en bonen blijven zitten, terwijl de wisselkoersen worden gemanipuleerd door een stel kapitaalkrachtige geldsjacheraars. Dit gedrag manifesteert geen gezag en dwingt absoluut geen respect af. Daarbij vinden wij dat er tot nu toe geen vertrouwen is in de CBvS, want zij gooit er met de pet naar, wanneer zij stelt dat de vraagzijde van de valutamarkt hoofdzakelijk wordt beheerst door importeurs die deviezen nodig hebben voor de invoer van goederen en diensten. Er zijn zoveel goederen die vallen onder met name luxe goederen, zal je dan als toezichthouder niet meedelen aan de importeurs, dat er momenteel prioriteiten gesteld moeten worden, want deze goederen worden geconsumeerd door een bepaald deel van de bevolking. Daarnaast is het monetair beleid van de CBvS inderdaad gericht op de beheersing van de liquiditeiten die in omloop zijn en dus indirect op beheersing van de wisselkoersen, maar hoe komt het dat er dan nog steeds zoveel geld op de markt is om al deze vreemde valuta op te kopen? Wij vragen ons af, of er voldoende controlemechanismen zijn, zodat de M1 op een dusdanige en gewenste wijze wordt beheerst.