Een Surinaamse visser in de kustplaats Nieuw-Nickerie, zegt dat hij 250.000 Surinaamse dollar, of ongeveer USD 12.000, per jaar betaalt voor zijn verwerkingsbedrijf en vloot. De verkoper erkent dat hij zijn vergunning illegaal aan Guyanese boten heeft overgedragen en zegt dat dit de enige manier is om de kosten terug te verdienen. ‘Ik heb een vergunning, jij hebt een boot, dus ik zeg: ‘Neem de vergunning, gebruik de boot en breng mij de vis’”, zei de verkoper, wiens naam wordt achtergehouden vanwege zijn opmerkingen over illegale handelingen, waaronder smokkel. De praktijk heeft echter een zwarte markt voor visvergunningen gecreëerd. Vissers uit Guyana werken vaak onder de licenties en huren een vergunning voor een paar duizend dollar van booteigenaren.

Suriname – ingeklemd tussen Guyana, Frans-Guyana en Brazilië – heeft strikte wetten op visvergunningen, waaronder een die zegt dat vergunningen alleen mogen worden afgegeven aan Surinaamse schepen en dat ze niet overdraagbaar zijn. In 2020 heeft het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij iets meer dan 930 ambachtelijke visvergunningen afgegeven. Door de handel in vergunningen zijn er echter veel meer vissersboten in de Surinaamse wateren.

‘’Vergunningen worden gemakkelijk gedupliceerd’’, zegt Satesh Kodai, voorzitter van de Surinaamse Nationale Visserijorganisatie. Hij schatte dat voor elke 100 vergunningen die aan Guyanese vissers worden verhuurd, 300 tot 400 boten onder hen werken. Hij zei dat Guyanese vissers die illegaal vergunningen huren, deze ook dupliceren om aan hun landgenoten te verkopen. “Zelfs een booteigenaar weet niet hoe vaak hun vergunningen worden gekopieerd”, vertelde Kodai aan InSight Crime.

Vissmokkel naar Guyana

De vissers van Suriname kunnen twee soorten vergunningen aanvragen. Met een binnenvaartvergunning mag er gevist worden in rivieren, inclusief de monding, en ondiepe kustwateren.

Een Surinaamse Kustvergunning, of SK-vergunning voor het Nederlandse acroniem, staat het vissen in offshore-zones in wateren tot 16,5 meter diep toe. In 2020 ontving de binnenvloot zo’n 470 vergunningen en de kustvloot 450, volgens het laatste visserijbeheersplan.

Boten met SK-licenties zijn doorgaans grote houten vaartuigen die tot drie weken op zee kunnen blijven om te vissen op botervis, Aziatische zeebaars en andere grote vissen.

De waardevollere SK-licenties worden meestal verhuurd aan Guyanese boten. Guyana-nieuwsorganisaties hebben gemeld dat vissers tot USD 4.000 betalen voor een vergunning. Deze boten brengen hun vangst ook illegaal in Guyana.

Dew Jaddoe, CEO van een visverwerkingsbedrijf in de kustgemeente Nickerie en voormalig visserijdirecteur, zei dat het algemeen bekend is, ook bij het ministerie, “dat SK-boten vis smokkelen”. Volgens het Visserijplan brengt ongeveer een kwart van de boten met een SK-vergunning hun vangst naar Guyana. “De SK-boten moeten worden gecontroleerd”, vertelde Jaddoe aan InSight Crime. Maar de middelen voor maritieme patrouilles zijn beperkt. “We proberen minstens twee keer per maand te patrouilleren als we genoeg benzine hebben”, zegt Radjoe Bhola, directeur van de Surinaamse Kustwacht.

“Bijna elke patrouille brengen we een of twee illegale boten binnen, soms zes of zeven”, zei Bhola. “We komen Guyanese en Venezolaanse illegale vissersboten tegen, maar de meeste overtredingen zijn eigenlijk Surinamers die zonder vergunning gaan vissen”, stelde hij. ‘’Autoriteiten hebben moeite om Guyanese vissers te vangen met illegale vergunningen, omdat de meesten die voor Surinaamse booteigenaren werken Guyanezen zijn’’, zei Mohamedsafiek Gowrie, de voorzitter van de Commissie Landbouw, Veeteelt en Visserij van De Nationale Assemblee.

“De Guyanese persoon die in het water aan het vissen is, geeft niet eerlijk aan de politie aan: ‘Ik heb een enorm bedrag betaald voor deze vergunning’”, vertelde Gowrie aan InSight Crime. In augustus 2021 leken de Guyanese president Irfaan Ali en de Surinaamse president Chandrikapersad Santokhi tot een akkoord te komen voor Suriname om 150 vergunningen te verlenen aan Guyanese vissers. Een deel van de reden voor de overeenkomst was om ervoor te zorgen dat vissers uit Guyana geen licenties hoefden te huren. Maar de beslissing kreeg later terugslag van de Surinaamse visserij-industrie.

De vraag over de vergunningen is nog steeds niet opgelost. In april vertelde Guyana’s vicepresident Bharrat Jagdeo vissers in de Boven-Corentijn, die grenst aan Suriname, dat “sommige mensen hiervan profiteren” en dat “ze zeer terughoudend zijn om het probleem op te lossen”. Pamashwar Jainarine, voorzitter van de Upper Corentyne Fishermen’s Co-operative Society, zei dat zijn vissers gewoonlijk tussen de USD 3.000 en USD 4.000 betalen om onder de originele licenties te werken. ‘’Gekopieerde licenties kosten de helft minder, maar de Guyanese vissers nemen het risico om met de kopie te werken’’, zei hij, eraan toevoegend dat ze ‘’er zelfs om smeken’’. Zijn vissers, zei hij, hadden niet om extra vergunningen gevraagd, maar de overdracht van ongeveer 50 vergunningen van mensen die volgens hem meerdere vergunningen op de zwarte markt leasen. “Deze tussenpersonen zijn erg machtig, ze verdienen veel geld met deze licenties”, zei Jainarine.

Smokkelwaar op de Corantijnrivier

De monding van de rivier de Corantijn – nabij het stadje Nieuw Nickerie – is rommelig en druk met vissersboten. Een eenzame kleine speedboot is alles wat majoor Wim Daal, commandant van de westelijke regio van het nationale leger, heeft voor patrouilles. In de wijk Nickerie, die grenst aan de Atlantische Oceaan en de Corantijnrivier, ontbreekt zelfs een kustwachtstation.

“Suriname heeft een strikt visserijbeleid, maar we hebben niet de middelen om de wet toe te passen”, zegt Daal tegen InSight Crime. Langs de Corantijn vindt een levendige smokkel- en smokkelhandel plaats. Illegaal goud wordt naar Suriname gesmokkeld. Kleding, elektronica, alcohol, kippen en brandstof worden allemaal naar Guyana verplaatst.

Een bedrijfseigenaar aan de oevers van de Nickerierivier, die uit angst voor represailles om anonimiteit vroeg, toonde een mobiele telefoonvideo van een groep Guyanese vissers die snel een pick-up aan het strippen waren. Dashboard, stoelen, deur, motor, stuur en uitlaat verdwijnen in de buik van een vissersboot die aangemeerd ligt bij een steiger. ‘’Je zou denken dat ze zoiets ‘s nachts zouden doen, stilletjes. Dit was midden op de dag. Blijkbaar hebben ze niets te vrezen”, vertelde hij aan InSight Crime. De zakenman heeft bewijs geleverd van illegale visserij en smokkel aan lokale functionarissen en nationale instanties, maar stuitte op een muur van stilte.

InSight Crime nam meerdere keren contact op met het Surinaamse ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij, om illegale vergunningen en smokkel te bespreken, maar kreeg geen antwoord. “Op de Corantijn wordt alles gesmokkeld”, zei de visverkoper die toegaf zijn vergunning van tijd tot tijd te verhuren. ‘’Je hebt mensen die illegaal oversteken, smokkelen, doorreizen en illegaal vissen. Het is algemeen bekend.” Veel van de smokkelwaar wordt vervoerd in boten die zijn ontworpen om eruit te zien als vissersvaartuigen. “Ze leggen een visnet op het dek en je begint te denken dat het een vissersboot is. Misschien hebben ze zelfs een vergunning’’, zegt de visverkoper.

Bron: https://insightcrime.org/investigations/smugglers-illegal-fishers-find-haven-suriname-iuu/