NDP-parlementariër Ebu Jones, heeft afgelopen dinsdag bij de behandeling van de Wet Reisdocumenten aangegeven, dat bepaalde zaken niet in lijn zijn met de internationale standaarden die gelden voor reisdocumenten, met name paspoorten. Jones haalde aan dat hij bijvoorbeeld verwacht dat in de wet wordt opgenomen, wanneer er een noodpaspoort (laissez-passer) versterkt wordt. “De minister van BIBIS zei dat er succesvol noodpaspoorten zijn verstrekt, maar succesvol volgens welke standaarden? De Surinaamse standaarden? Terwijl we hebben gezegd dat we het juist in lijn willen brengen met de internationale standaarden”, stelde Jones, eraan toevoegend dat er serieus hiernaar gekeken moet worden.

Wat de privacy van personen betreft, zei Jones dat er ‘’geen grappen daarmee gemaakt moeten worden’’.

Hij haalde aan dat gelet op de internationale samenleving, biometrische gegevens die afgenomen worden voor paspoortaanvragen, niet aangewend kunnen worden voor andere doeleinden. Jones wees erop dat in Suriname, een paspoort gewoon afgestaan kan worden aan de procureur-generaal. “Als dit gebeurt in Suriname vanuit de wet, gaan we internationaal in conflict komen wanneer er een rechtszaak zich voordoet”, stelde Jones. Hij wees hierbij op artikel 19 en gaf aan dat in dit geval, de vingerafdruk een biometrisch gegeven is

“Op zich is het een schending tegen de internationale gebruiker, maar als je het toch wilt doen, laten we dan toch wel een waarborging inbouwen door aan te geven, ‘na verkregen toestemming van de rechter’. Het is gebruikelijk binnen het strafrecht dat wanneer je bepaalde informatie nodig hebt, je met tussenkomst van de rechter over die informatie kan beschikken. Als we daar kunnen inbouwen dat het na toestemming van de rechter mogelijk is, dan ben ik content”, gaf Jones aan.

Hij haalde ook aan dat voor het aanvragen van noodpaspoorten in de wet is opgenomen, dat de aanvraag mogelijk is indien de aanvrager een vreemde nationaliteit heeft, ingezetene is van Suriname, niet over een geldig reisdocument beschikt en geen vertegenwoordiger in Suriname heeft. Jones deelde mee dat volgens de internationale standaarden, een noodpaspoort niet bestemd is voor een vreemdeling. In dit geval zou een noodpaspoort juist zijn voor een Surinamer buiten Suriname die op de een of ander manier zijn document is kwijtgeraakt en terug moet komen of moet reizen. In afwachting van een nieuw paspoort, krijgt de persoon dan een noodpaspoort. “Het kan nooit zo zijn dat we in Suriname een noodpaspoort verstrekken aan een vreemdeling om op en neer te reizen. Bovendien geldt voor het verkrijgen van een legale status in Suriname als een van de voorwaarden, dat men een geldig reisdocument moet hebben”, stelde Jones. Hij legde uit dat als het paspoort is vervallen en het niet in Suriname verkregen kan worden, omdat er geen ambassade is en de persoon terug moet gaan, de mogelijkheid wel bekeken kan worden om een eenmalig document voor uitreizen te vertrekken. Zo kan de persoon terug naar zijn land om een paspoort aan te vragen.

Naast het voldoen van de wet aan de internationale standaarden haalde Jones ook aan, dat de memorie van toelichting een kopie is van de artikelen die al in de wet zijn opgenomen. Volgens Jones is de memorie van toelichting juist bedoeld om de wet uit te leggen en om bij mogelijke verkeerde interpretatie op te kunnen vallen. “Als we in de als wet en memorie van toelichting geen uitleg vinden van de wetten en wetteksten die in de wet zijn opgenomen, dan gaat dat in de toekomst voor problemen zorgen, omdat de gedachte achter het opnemen van bepaalde bepalingen in de wet niet duidelijk is”, stelde Jones.

-door Priscilla Kia-