De vraag of de regering uiteindelijk overstag zal gaan en tientallen visvergunningen zal afstaan aan Guyanese vissers om op de Corantijn andere waterwegen en voor de kust  van de Republiek Suriname te kunnen vissen, houdt de gehele gemeenschap bezig. Minister Sewdien van Landbouw,  Veeteelt en Visserij, die zeer thuis is in de visserijsector, heeft reeds gesteld, dat er geen concrete toezeggingen zijn gedaan aan de Guyanezen om 150 visvergunningen aan hen te verstrekken, dat er geen ruimte meer is om nog meer licenties te verlenen en dat zulks daarenboven, tegen de in ons land vigerende visserijwet is. Klare taal van de bewindsman op LVV en daar zal geen verandering in komen, zolang de goede man binnen zijn eigen regeringspartij niet wordt gedesavoueerd en opzij wordt gezet in het kader van een zogenaamde reshuffeling. Suriname kan dus zuiver wettelijk gezien, niet  tot vermeerdering van zijn visvergunningen overgaan, zonder bestaande wettelijke regelingen, geweld aan te doen Om een paar Guyanese vissers en wel met de nadruk op ‘een paar’, tegemoet te komen met een zo nagestreefde toestemming, zullen Surinamers met de zogenaamde fromu vergunningen, die worden doorverhuurd aan Guyanezen tegen zeer hoge bedragen in vreemde valuta, moeten worden aangepakt, en de oneigenlijke toestemmingen afhandig gemaakt. Het is geen geheim, dat er binnen de visserijsector wegens de bestaande wettelijke regels, gretig gebruik is gemaakt door malafiden, die over het algemeen nauwelijks vertrouwd zijn met de visserij om visvergunningen te bemachtigen en die voor hoge bedragen, berekend in vreemde valuta, doorverhuren aan Guyanezen, die al decennialang zeer actief zijn in de visserij, in onze rivieren en buitengaats. We kennen geen politieke partij, waarvan er exponenten zijn, die in het verleden dergelijke vergunningen hebben weten te bemachtigen, en die ze nog steeds verhuren aan Guyanezen. Er is hierdoor een soort maffiacultuur ontstaan binnen onze visserij, waarbij de belangen zeer groot zijn en men er alles aan zal doen de zaak te consolideren.

De inkomsten in euro’s en dollars afkomstig van Guyanezen die als buitenlanders niet in aanmerking kunnen komen voor een vislicentie, moeten deze politiek gelieerde gangsters daarom volgens hem niet uit handen geslagen worden. De regering Santokhi heeft net als in de kwestie van de skalians, momenteel een heet hangijzer, waar ze een oplossing voor zal moeten vinden. De politieke en bilaterale spanningen met het westelijk gelegen buurland, kunnen in deze zaak behoorlijk vertroebelen en ook in ons land zullen de spanningen bij de direct bij deze zaak betrokken personen, die tot een maffioso groep behoren, behoorlijk oplopen. En dan hebben we de wetgever Parmessar van de NDP die de “awari domri” uithangt en nu ineens meer duidelijkheid wenst van de regering in deze kwestie, terwijl de man als ex-minister op LVV in het kabinet Bouterse, precies weet hoe de vork in de steel zit in de visserijvergunningskwestie met de Guyanezen. Ook weet Parmessar heel goed, wie van zijn partijgenoten over de zogeheten fromu doorverhuurvergunningen beschikten. Eerlijkheidshalve mag en moet gesteld worden, dat deze doorverhuur gangstermethode al decennialang bestaat en geen enkele regering hiertegen heeft willen of durven optreden. De zaak gaat nu spannen en velen zijn benieuwd of het kabinet Santokhi de euvele moed zal kunnen opbrengen hier het mes in te steken en de gewenste ordening te realiseren. Het kan er wel op rekenen dat er zeer veel tegengas kan worden verwacht. De belangen zijn namelijk veel te groot.