MENSENSMOKKELBENDE ACTIEF VANUIT SURINAME
Suriname leent zich niet alleen goed als bron, maar ook voor de doorvoer, en als land van bestemming voor vrouwen en kinderen die blootgesteld zijn aan mensenhandel en voor zowel mannen, vrouwen en kinderen die onderworpen worden aan dwangarbeid. Een paar jaar geleden bracht de Verenigde Staten van Amerika ter zake mensenhandel, een rapport uit waarin stond, dat Suriname is gedegradeerd tot categorie Tier 3 land, wat aangeeft dat Suriname niet volledig voldoet aan de minimumnormen voor de eliminatie van mensenhandel. Daarnaast heeft Suriname niet laten blijken dat het ten opzichte van de eerdere verslagen, meer inspanningen pleegt om de situatie te verbeteren. In het rapport werd expliciet melding gedaan van het inzetten van vrouwen en meisjes als sekslaven rondom de goudvelden in het binnenland van Suriname. ‘Vrouwen en meisjes uit Suriname, Brazilië, Dominicaanse Republiek, Guyana en Venezuela, worden onderworpen aan sekshandel in Suriname, voornamelijk in afgelegen gebieden en illegale goudkampen in het binnenland van Suriname’, stelt het rapport. Keerpunt stond toen al niet versteld van dit rapport, want wij kennen dit fenomeen vanuit de illegale goudvelden maar al te goed. Het is nooit gestopt en door de jaren heen, alleen maar erger geworden naarmate de sector ‘bloeide’.
Onlangs heeft de Braziliaanse politie een kano onderschept die uit Suriname kwam met aan boord 29 mensen. De boot werd aan de monding van de rivier, op het eilandje Bico do Papagaio, ongeveer twee uur van Oiapoque aangehouden. Het is een extreem gevaarlijke oversteek die Suriname en Brazilië verbindt. Aan boord waren 29 mensen: 14 Brazilianen, 13 Cubanen (waaronder een priester), 1 Colombiaan, 1 Somaliër. Er waren ook twee kinderen van 1 en 4 jaar oud. Geen van de passagiers beschikte over reisdocumenten. Naar verluidt, gaat het hierbij om mensensmokkel, waarbij er 350 euro per Braziliaan en 450 euro voor een niet-Braziliaan gevraagd werd om vervoerd te worden via deze sluiproute. Volgens de Braziliaanse autoriteiten, gaat het hier om een bekend fenomeen op de rivier. Vermoed wordt dat een georganiseerde bende achter de mensensmokkel zit. Ten aanzien van mensensmokkel, zijn er zoveel voorbeelden die wij kunnen opnoemen, zoals de vluchten vanuit Haïti. Het is allang geen geheim meer dat de leefomstandigheden op Haïti verre van ideaal zijn en dat Haïtianen die de mogelijkheid hebben, het eiland wensen te verlaten. Een tijd geleden hadden wij te maken met een stroom Haïtianen. Ze beschikten allemaal over een toeristenkaart, kwamen hierheen en reisden daarna door naar onze buurlanden die daar duidelijk niet blij mee waren.
De Franse regering en ook de autoriteiten in Frans-Guyana, tekenden toen protest aan bij de Surinaamse regering, omdat al gauw duidelijk werd, dat de Haïtianen kort na hun aankomst, naar Albina reisden om vervolgens illegaal de oversteek te maken naar Frans-Guyana. Ook de Braziliaanse autoriteiten waren niet gelukkig met een dergelijke influx van Haïtianen en andere vluchtelingen, die gerust als economische vluchtelingen kunnen worden gezien. In Guyana is men ervan overtuigd geraakt, dat er een goed georganiseerde bende mensensmokkelaars zit achter de verdwijning van de 8000 Haïtianen. Binnen het Guyanese overheidsapparaat zouden er lieden zijn die tegen forse bedragen, meewerken aan deze vorm van criminaliteit. In Frans-Guyana is men thans uitermate alert en is het gebruikelijk, illegale Haïtianen in te sluiten en na enige tijd te repatriëren.
Los van het vluchtelingenprobleem, is er een georganiseerde bende die aan mensensmokkel doet, waarbij vrouwen als seksslaaf worden verkocht en kinderen vaak ook in vreselijke omstandigheden terechtkomen. Dit is zeker niet een zaak die wij blindelings moeten toelaten. We kunnen onze ogen niet sluiten voor dit soort gebeurtenissen en de bevoegde instanties moeten naar onze mening, er alles aan doen om een degelijke oplossing te vinden voor dit vraagstuk.
