De commissaris van politie, Henry Seedorf, is niet te spreken over het feit dat men een mindere in rang, namelijk de hoofdinspecteur eerste klasse Ruben Kensen, heeft bevorderd tot commissaris van politie en aangesteld als waarnemend korpschef. Seedorf heeft zijn afkeuring hieromtrent schriftelijk kenbaar gemaakt aan de minister van Justitie en Politie en de Surinaamse Politie Bond. Ook het staatshoofd zou op de hoogte zijn gebracht van de huidige situatie naar aanleiding van de aanstelling van Kensen. Seedorf geeft in zijn schrijven puntsgewijs en juridisch onderbouwd aan, dat de benoeming van Kensen totaal onrechtmatig is en er hierdoor een illegale situatie in het KPS is ontstaan. Volgens de commissaris  van politie Seedorf, werkt de bond mee aan een schending van de vigerende wetgeving door beschadiging van de belangen van de contribuerenden door actief of passief mee te werken aan schending van de wetgeving, welke juist bedoeld is voor noodzakelijke rechtszekerheid en uitsluiting van willekeur en aldus handelend in strijd met de statutaire doelstellingen van de vereniging. Al hetgeen de hoge politieofficier juridisch heeft aangekaart in zijn schrijven,  komt erop neer, dat de regering en de minister van Justitie en Politie, wederom en wél uit politieke overwegingen, een loyalist van lagere rang  hebben  gekatapulteerd naar de functie van hoofdcommissaris van politie, terwijl er anderen, hoger in rang en met veel meer kennis en kunde,  waaronder Henry Seedorf, werden overgeslagen. Wie had gedacht dat men onder deze regering zou stoppen met wat wij wensen te noemen ‘hiërarchische vertrapping’, heeft zich wederom zwaar vergist. Het kader is wederom gedesavoueerd ten bate van wat over het algemeen kan worden neergezet als “non valeurs”. Dit is echter geen nieuw fenomeen in dit land en werd na de coup van 1980, verduidelijkt en benadrukt in de aanstelling van onderofficieren, die de leiding van het Nationaal Leger in handen kregen en er de grootste wanorde veroorzaakten. We kennen toch allemaal de zogenaamde commandantenstructuur, die niets te maken had met goede opleidingen binnen een krijgsmacht. Ook daarna is er niet veel veranderd. Politieke loyalisten kregen naderhand en veelal de kans, functies te bekleden, zowel binnen het leger als de politie, die van managen totaal geen kaas hadden gegeten. Het gevolg is wél dat in de afgelopen decennia, deze gewapende machten een steeds grotere chaos vertoonden en er nauwelijks wat werd gedaan om te corrigeren wat falikant fout werd aangepakt. Tijdens de regering Bouterse I en II, werd er ook flink wat gerommeld bij de aanstelling van politie en militaire officieren, waarbij er niet weinigen verbintenissen onderhielden en misschien nog onderhouden met drugscriminelen. Dat men nu wederom kiest voor mindere kwaliteit, en rangorde en of rangopvolging wenst te desavoueren, heeft alles van doen met partijpolitieke verbintenissen en etniciteit, en niets met verbetering en het redden van een organisatie die een totaal faillissement moet worden bespaard. Het is te hopen dat zowel de coalitiegenoten ABOP en VHP,  hun fouten gaan inzien bij de aanstelling van lieden binnen het KPS, die zeer vermoedelijk geen goede bijdrage zullen kunnen leveren voor het op de juiste wijze opstellen van een goed werkend beleidsplan, om zo de puinhoop die er heerst binnen het KPS,  op te ruimen.