Voormalig minister van Financiën, Gillmore Hoefdraad, zegt dat hij via de Inter-Amerikaanse Rechtszaal voor de Rechten van de Mens (IACHR), probeert zijn 12-jarige veroordeling nietig verklaard te krijgen, waarbij hij nu beweert, dat hem de kans is ontzegd actie te ondernemen in Suriname. Twee weken geleden bevestigde het Hof van Justitie de straf van 12 jaar tegen Hoefdraad, die in december vorig jaar bij verstek was veroordeeld wegens overtreding van de Bankwet en de Anticorruptie-wet. Hoefdraad wilde in beroep gaan tegen het vonnis, maar was niet aanwezig in de rechtszaal. Daarna verklaarde hij in een schrijven, dat hij het slachtoffer is van politieke vervolging: “… en op de lange termijn werd ik veroordeeld tot een gevangenisstraf van 12 jaar voor uitgaven die neerkwamen op politieke wrok die extreem onevenredig zou kunnen zijn, zelfs wanneer de vergoedingen effectief waren gebaseerd. Dat is weer een bevestiging van het gebrek aan onafhankelijkheid en onpartijdigheid van deze rechtszaal over deze politieke vervolging. Als mij de geschiktheid wordt ontzegd om mijn zaak te bevestigen, omdat ik niet in persoon verscheen, dan zal deze rechtspraak waarschijnlijk in strijd zijn met de Inter-Amerikaanse Conferentie voor de Rechten van de Mens, artikel 8, paragraaf 2, Deel H, dat ervoor zorgt dat de uitspraak past bij een vonnis eerder dan de volgende rechtszaak.” Hoefdraad verklaarde dat als hij in de rechtszaal was verschenen, hij een “ongerechtvaardigde gevangenisstraf’’ zou hebben gekregen voor misdaden die hij niet had begaan en dat de zaak volledig werd verdrongen door een buitensporig effect van buitenaf: de politiek. “Ik weiger verdere schendingen van mijn mensenrechten te ondergaan om eerdere en voortdurende schendingen van mijn mensenrechten aan de kaak te stellen.” Naar onze mening, heeft de ex-minister in zijn uitgebreide verklaring toegegeven, dat zijn initiële intenties ervoor gezorgd hebben dat vier personen in hechtenis zitten, waarbij hij ook nog stelt, dat er niets verkeerd is met de contracten die afgesloten zijn met Clairfield en dat later na aanhouding van de ex-governor, er ook nog betalingen zijn geweest. Hiermee zijn gewoon de opzettelijke handelingen van de gewezen minister bevestigd zijn afleidingsmanoeuvre om de aandacht te vestigen op anderen. Vooral daar hij bevestigd, dat de betalingen na de aanhouding van de governor gewoon zijn voortgezet vanwege economische crisistijd overwegingen.
Het is naar onze mening belachelijk, dat hij nu ineens verwijst naar mensenrechten en onafhankelijke rechtspraak. Toen hij de ex-governor vergruisde in DNA en bij Limbo in Bakana Tori als getuige met leugens kwam en anderen aanzette om ook te misleiden, had hij zeker nog nooit van mensenrechten gehoord. Na het statement van Hoefdraad, is het nu duidelijk dat er niets mis is met de contracten en dat hij met zijn handelingen in januari 2020, anderen enorm veel onrecht heeft aangedaan. Met voorbedachten rade heeft Hoefdraad gehandeld, want wij weten dat hij wel degelijk op de hoogte was van alles dat zich afspeelde binnen de CBvS.
Ex-directeur Legal van de CBvS, Faranaaz Hausil, is volgens Hoefdraad niet verantwoordelijk, maar zit toch vast. Hoefdraad is nu net een kat in het nauw. Hoger beroep zal hem niet gegund worden, dus hij komt alvast met een verklaring in de pers. Wat hij niet beseft, is dat hij nu ineens wel bevestigd wat de ex-governor altijd al gezegd heeft, maar toen lachte Hoefdraad in zijn vuistje, omdat hij dacht dat hij beschermd zou worden door zijn politieke partij. Hoef-draad deelde voorts mee alle middelen aan te wenden: “Ik deel u mee dat ik bovendien alle middelen aanwend die tot mijn beschikking staan om alle autoriteiten wereldwijd te informeren over mijn zaak en de manier waarop mijn mensenrechten zijn geschonden.” Hoef-draad moest deze verklaring eigenlijk eerder hebben gegeven, want dan was bevestigd wat de ex-governor heeft aangetoond tijdens zijn laatste woord in de rechtszaal.
Hoefdraad gaf aan dat Kroll zelf heeft bevestigd dat er niets aan de hand was.
Maar dat wist hij toch van tevoren, waarom heeft hij dan toen aangifte gedaan tegen de ex-governor? Nu zijn eigen vrijheid op het spel staat, vertelt hij een ander verhaal om zijn eigen hachje te redden. Hij heeft ook toegegeven de gelden die hij tot zijn beschikking had, anders te hebben ingezet. De ex-minister van Financiën die sinds juli 2020 niet meer in het openbaar is gezien nadat de regering Santokhi aantrad, verklaarde dat wereldwijde wetgeving het niet mogelijk maakt dat een individu in zijn rechten wordt benadeeld “in dit geval is het passend de uitspraak, als gevolg van het feit dat het individu weigerde zichzelf te onderwerpen aan een onrechtvaardig proces om het juiste te toetsen”. De gewezen minister verklaarde geen vertrouwen te hebben in de Surinaamse rechtspraak.
