WILLEN JONGE SURINAMERS NOG WERKEN?

Al geruime tijd zie je dat kranten steeds dezelfde vacatures plaatsen en dat vacatures op sociale media, lang online blijven staan. Vacatures blijven vacant, er schijnt voor veel banen geen interesse te zijn. Wij van Keerpunt hebben naar aanleiding hiervan gesproken met verschillende ondernemers en die geven aan, dat het verloop van personeel enorm hoog is in algemene zin, maar het grootste verloop zit bij de jongeren. “Het lijkt alsof de jongeren niet eens meer werkervaring willen opdoen en het traject van inwerken tijdens de proeftijd niet eens meer volhouden.

Vorig jaar dachten wij dat het aan het salaris lag en de voorzieningen tijdens de covid-pandemie, toen velen ook hun baan kwijtraakten, maar nu lijkt het eerder een regel dan uitzondering. Sommigen blijven op een dag gewoon thuis en melden niet eens af, en het overige personeel klaagt dat de werkdruk hoog is en kiest ervoor om dan ook gewoon thuis te gaan zitten”, aldus een ondernemer.

Werkgevers hebben veel moeten inleveren vanwege de lockdown en alle extra uitgaven die gepaard gingen met de huidige economische crisis midden in deze pandemie. Daarnaast hebben bepaalde ondernemingen de werktijden verkort en zijn zij hun personeel tegemoet gekomen door meer salaris te bieden. Toch kampen veel bedrijven met onderbezetting en dat is op de lange termijn niet gezond. Keerpunt vraagt zich af waaraan het ligt, dat mensen solliciteren en niet komen opdagen voor een eerste gesprek of na het gesprek zeggen, het eens te zijn met de voorwaarden en op de afgesproken datum toch niet komen opdagen voor de eerste werkdag.

Ligt het misschien aan de lakse mentaliteit van de jeugd, want de generatie hiervoor heeft hard gewerkt om vooruitgang te boeken. Helaas zien wij dat een grote groep jongeren weinig ambitie heeft.

Ze willen wel graag mooie foto’s maken en de laatste gadgets bezitten om erbij te horen. Naar onze mening lijdt onze jeugd aan een ‘trey libi syndroom’ en dat is gekweekt door alles wat ze zien op sociale media, waardoor ze denken dat het leven alleen bestaat uit die aspecten. Maar misschien moet iemand ze duidelijk maken, dat je mooie dingen alleen op een eerlijke manier kan bezitten, als jij daadwerkelijk daarvoor werkt.

Niets is gratis in het leven en de ouders hebben hierbij een essentiële rol om dit gedrag en deze denkwijze van de jeugd te corrigeren. Jongeren moeten een denkomslag maken, doen ze dat niet, dan wacht hen niet alleen een heel onzekere toekomst, maar wordt het ook een enorme uitdaging voor werkgevers om arbeidskrachten te vinden die wel willen werken en vooruitstrevend zijn. Onze toekomst is afhankelijk van de bereidwilligheid van de komende generatie.

More
articles