De Nationale Democratische Partij, NDP, acht het nodig om in het kader van haar 25 februariviering, de dag waarop in 1980 de ellende voor dit land werd ingeluid, landgenoten op te roepen  te protesteren tegen de regering Santokhi, omdat dit kabinet volgens hen, de armoede van het volk aanzienlijk heeft verergerd. Je moet werkelijk totaal schaamteloos, hypocriet en door de ratten gebeten zijn om  nu het volk op te roepen tegen deze regering te protesteren, terwijl je bliksems goed weet dat de exponenten van dezelfde NDP, de veroorzakers zijn van de economische crisis en de vreselijke misère waar land en volk in beland zijn. Het volk heeft op 25 mei 2020 bij de algemene, vrije  en geheime verkiezingen, de NDP-kliek onder leiding van Bouterse, resoluut afgewezen na 10 jaar wanbeleid dat ingebed was in verspilling, corruptie en pure diefstal van het volksvermogen. Reeds tijdens de regeringen Bouterse I en II werd het duidelijk, dat men op geen enkele wijze prudent, economisch, financieel en monetair beleid wilde en wist te voeren.  Men begon al in het prille begin met geld te strooien en voerde het FISO-systeem voor ambtenarenbezoldigingen door en verhoogde daarbij de tarieven bij de douane en bracht de benzineprijs hoger, onder het mom van een governmenttake. Tussen 2010 en 2015  nam de verspilling een sneltreinvaart en werden de monetaire reserves onder de beunhaas Hoefdraad op de Centrale Bank, op een onverantwoorde wijze aangesproken en dat maakte dat in 2015 deze reserves zodanig waren geslonken, dat de wisselkoers van 3.35 SRD voor een dollar, moest worden gebracht naar boven de 4 SRD voor de dollar. Niet lang daarna bleek echter dat de 4 SRD voor de dollar, een irreële dekking vertegenwoordigde en men zelfs vanwege de Centrale Bank, moest overgaan tot het loslaten van de wisselkoersen van de SRD ten opzichte van de dollar en euro en ze over moest laten aan het mechanisme van vraag en aanbod. Reeds toen begonnen de prijzen in de winkels op te lopen onder het bewind van de NDP en het amateurisme van Hoefdraad op de Centrale Bank. Reeds toen werden er wisselkoersverliezen van miljarden SRD op deze moederbank geleden. En wat deed de statisticus Hoefdraad die nooit heeft kunnen tippen aan het meesterlijke bestuur van André Telting? Hij verbood vanaf 2015 de publicaties van de jaarverslagen van de moederbank, want de buitenwacht en vooral de in de economie ingewijden, mochten niet weten wat voor financiële kaalslag hij daar had veroorzaakt. Suriname kon met zijn beperkte en bonafide officiële deviezeninkomsten zeker niet gered worden, dus dacht Hoefdraad de oplossing te vinden in het massaal lenen van deviezen bij financiële instellingen lokaal en extern, en natuurlijk ook bij landen als China en India, om maar een paar te noemen. Wanbeleid van de hoogste orde werd toen gevoerd en wel langer dan zes jaar. De regering Bouterse die in grote financiële nood was beland, klampte zich vast aan de leningen om de periode van 2015 tot 2020 uit te kunnen zingen. En daarbij kon het haar een worst wezen, wat er na 2020 zou gebeuren en hoe wij als land en volk uit de misère zouden geraken. Men heeft de Centrale Bank van dit land gewoon als geldschieter misbruikt en leeggeplunderd en toen dat niet langer ging, stapte men over naar de middelen in de SPSB, daar werd een corrupteling als Kromosoeto geplaatst om het jatten te vergemakkelijken. Maar tegen het einde van de rit, konden ook de lokale banken niet meer onder druk worden gezet om nog meer middelen van rekeninghouders en spaarders aan te spreken, dus bedacht men een foefje om de valutakasreserves en termijndeposito’s van het volk alsnog te stelen. Via de monetaire pion en governor op de Centrale Bank, Robert-Gray van Trikt, werden de commerciële banken onder druk gezet hun valutakasereserves en termijndeposito’s bij de Centrale Bank onder te brengen. Onder protest werd daar aan meegewerkt. Maar liefst 197 miljoen dollar aan valutakasreserves en termijndeposito’s werd daarna ge-woon gestolen van de commerciële banken.

Het geld werd zo-genaamd gebruikt, maar het was niets anders dan diefstal, ter besteding van consumptiegoederen, auto’s voor de politie, en een staatsbezoek van meneer Bouterse en groot gezelschap aan China. Ook andere staatsuitgaven werden met het gestolen geld uit de valutakasreserves en termijndeposito’s betaald. Schaamteloze dieven zijn het in deze politieke partij de NDP. En terwijl men zo doende was te jatten, werd er ook flink aan geldcreatie, de zogenaamde monetaire financiering van de miljarden aan overheidstekorten, ge-daan. En zo werd het land steeds verder in de financiële, economische en monetaire crisis geduwd. Ondertussen bleven de wisselkoersen steeds verder stijgen, nam de koopkracht zienderogen af en verarmde het volk op een vreselijke wijze. Maar zelfs bij een wisselkoers  van 14 SRD voor de dollar, was die niet overeenkomstig zijn dekkingsgraad in dollars en goud op de moederbank. Het gevolg was dan ook een verdere depreciatie van de SRD.  Dit alles is veroorzaakt door de NDP en haar wanbeleid vanaf 2010. Zijn we vergeten dat Telting in 2010, ons achterliet met een wisselkoers van SRD 2.80 voor de dollar en de weggelopen dieftige Hoefdraad, ons achterliet met een wisselkoers die tegen de SRD 14 voor de dollar lag? Suriname is gewoon straatarm gemaakt door de dieftige bejaarden uit de NDP, die vrijwel allemaal stammen uit de staatsgreep van 1980, toen de ellende voor dit land werd ingeluid. Om tot slot nog te illustreren wat voor roverskliek het is, willen we nog memoreren aan de roof van meer dan 100 overheidsvoertuigen bij hun vertrek na de verloren verkiezingen van mei 2020. En niet alleen auto’s werden of dieftige wijze eigen gemaakt, ook kantoormeubilair werd gestolen. Er werd overduidelijk de tactiek van de verschroeide aarde toegepast om de nieuwe regering het besturen onmogelijk te maken en de onvrede snel weer bij dit volk dat veel te snel vergeet, aan te wakkeren. Is dit volk ook de enorme corruptie gepleegd bij de Na-schoolse Opvang, het Carifestafeest, de aankoop van een ambassadegebouw in Parijs en de zwendel met overheidsgebouwen door Hoefdraad vergeten? Of zijn we moreel en ethisch zover gedaald,  dat we als  volk corruptie en diefstal accepteren en politici die zich daaraan schuldig hebben gemaakt, straffeloos wensen te houden en wederom een plek in het machtscentrum wensen toe te bedelen? Keerpunt kijkt reikhalzend uit hoe het volk zal reageren op de oproep van de hypocriet en dieftig ingestelde leiding van de NDP. We weten wel dat er mensen zijn die gevolg zullen geven aan de oproep, maar dat zijn vrijwel allemaal gasten die hun zakken goed hebben weten te vullen onder het Bouterse regiem. De mensen die nu zwaar pienaren, dienen zich goed te realiseren door wie deze huidige ellende veroorzaakt is en dat zijn zeker niet de huidige machthebbers. Die proberen juist te redden wat er nog te redden valt.