Nu is voor Suriname een nieuwe hoofdstad financieel niet haalbaar, maar het opzetten van een bescheiden admini-stratief centrum voor het binnenland klinkt logisch. De naam ‘Aucasar’ geeft de relatie tussen de Aucaners, de Saramaccaners en de Matawai weer. Waarom is zo een administratief centrum dringend nodig?

Het zuiden van Suriname wordt aangeduid als ‘binnenland’. Dit gebied bestaat uit vier districten: Sipaliwini, Brokopondo, een groot deel van Marowijne en Para. In totaal bestrijkt het binnenland ongeveer 88 procent van het Surinaamse grondgebied.

Vanaf de jaren zeventig is de kleinschalige goud-mijnbouw steeds toegenomen, maar het verantwoordelijke ministerie van Natuurlijk Hulpbronnen, dat in Paramaribo is gevestigd, is het tot nu toe niet gelukt de sector in het binnenland te beheersen en ontwikkelen. De roof- en moordovervallen in Casipora in Oost-Para onlangs, getuigen hiervan. Een ander voorbeeld. De hoofdsteden van Para, Brokopondo en Marowijne liggen in het noorden van het land, ver buiten de grote mijnbouwgebieden. Maar het district Sipaliwini is de druppel die de emmer doet overlopen; immers, de ‘hoofdstad’ van Sipaliwini ligt aan de Zwartehovenbrugstraat in Paramaribo. Op zo’n afstand is het als overheid onmogelijk, het binnenland goed te beheren.

Er is een gezegde: ‘Als je het niet gebruikt, ben je het kwijt’. Een persoon die zijn of haar fysieke lichaam niet traint, zal waarschijnlijk kracht, weerstand en uithoudingsvermogen verliezen. Dit geldt ook voor het grondgebied van een land. Dus met het niet optimaal benutten van een grondgebied, loopt een land het risico dat het fout gaat in de gebieden waar men geen degelijke en permanente administratieve aanwezigheid heeft.

In de wereld zien we twee gangbare oplossingen: het bouwen van een nieuwe hoofdstad of een minder ambitieuze aanzet tot het ontwikkelen en versterken van de overheid van de districten of ressorten.

Zo verplaatste Brazilië zijn hoofdstad van Rio de Janeiro naar Brasilia. Het onderontwikkelde binnenland kreeg door de nieuwe locatie van de hoofdstad een nieuwe start en een kans om de regio te ontwikkelen. De centrale locatie van de nieuwe hoofdstad zorgde ervoor dat mensen de overheidskantoren beter konden bereiken, waardoor de logistieke kosten omlaag gingen. Een verassing was de drastiche daling van het aantal ambtenaren, velen weigerden hun lucratieve bijbaan in Rio prijs te geven voor een baan in de nieuwe hoofdstad.

President Joko Widodo van Indonesië, is ervan overtuigd dat Indonesië om vooruitgang te boeken, een administratief centrum moet hebben dat gescheiden is van het economische, zakelijke, handels- en dienstencentrum. Indonesië is van plan zijn hoofdstad te verplaatsen van Jakarta op Java naar een nieuwe stad in Oost-Kalimantan op het eiland Borneo. De verhuizing is onder andere bedoeld om de druk op het door het verkeer verstopte Jakarta dat zinkt, vervuild en overvol is, te verlichten. Een nieuwe hoofdstad zou de regering helpen symbolisch te centraliseren, omdat het eiland Java nu teveel aandacht krijgt.

Een ander voorbeeld is India. Dit land is opgedeeld in 29 staten en zeven territoria. Hier wordt nagedacht om via decentralisatie van de nood een deugd te maken. De regering van India kan dit doen door fiscale en andere prikkels te creëren om deelstaatregeringen aan te moedigen hun hoofdsteden naar meer afgelegen locaties te verplaatsen. De grote steden zoals Mumbai, zullen blijven bloeien, zelfs als de kantoren van de deelstaatregering verhuizen naar meer plattelandsgebieden en daarmee de regionale ongelijkheid gladstrijken.

Enkele overwegingen:

• Het centrum mag niet liggen in het woongebied van één van de binnenlandse gemeenschappen. Brazilië geeft het voorbeeld: de hoofdstad ligt in een federaal district. Een gebied tussen de Sara Kreek en de Surinamerivier kan tot een ‘federaal district’ worden omgezet, zodat het nationaal Surinaams grondgebied is. Alle Surinamers moeten hier welkom zijn.
• De Marowijne- of Gran Kreek is de doorgang van het water dat uit het zuiden stroomt naar het meer toe. Dit biedt mogelijkheden voor de opwekking van elektriciteit voor het federaal district en de omliggende dorpen.
• Een vliegveld en een hospitaal in Aucasar zullen de kosten terugdringen, omdat de vliegtijd naar de verschillende dorpen met de helft verminderd wordt.
• De Jaikreek Jeep Trail is er al en kan verder benut worden.
• Een VWO-school, technische school en een internaat zouden kinderen van de Tapanahoni-, Suriname- en Saramaccarivier kunnen opvangen.
• Overheidsadministraties belast met natuurlijke hulpbronnen kunnen hier strategisch ondergebracht worden: mijnbouw, bosbouw, toerisme en natuurbescherming.
• Overheidsinstanties belast met Regionale Ontwikkeling en Sociale Zaken horen ook thuis in Aucasar, maar ook regionale detacheringen van politie en militairen.
• Een sterke regionale financiële administratie is vereist samen met een goede controle.

Chris ‘Ba Kwasi’ Healy