Al bijna twee jaar richt de Covid-19-pandemie een enorme ravage aan in landen over de gehele wereld. Deze ziekte die vooral de longen aantast, heeft voor tientallen miljoenen besmettingen en ook vele miljoenen doden wereldwijd gezorgd. De ellende die dit virus, dat voor het eerst in China werd ontdekt en snel over de gehele wereld verspreid geraakte, heeft veroorzaakt, is niet te beschrijven. En deze ellende schijnt nog lang niet ten einde te zijn, vooral omdat Covid-19 verschillende, ook wel dodelijke mutanten heeft voortgebracht en dan vaak genoeg ontsproten in landen waar, niet voldoende vaccins aanwezig waren of geheel afwezig. De Wereld Gezondheidsorganisatie, WHO, heeft op verschillende momenten erop gewezen, dat varianten van Covid-19, zich zullen blijven voordoen, zolang niet de gehele wereldbevolking voor meer dan 70 procent gevaccineerd is. De rijke landen moeten niet denken, dat omdat zij de vaccins kunnen inslaan, ze gevrijwaard zullen blijven van nieuwe varianten die ook zeer dodelijk kunnen zijn. De beste manier om Covid-19 grotendeels en wereldwijd uit te bannen of onder controle te krijgen, is doelmatig vaccins in voldoende mate aan arme landen te schenken. Alleen op die manier zullen de rijke landen uiteindelijk in staat zijn zichzelf te beschermen tegen nog meer golven aan besmettingen, met of zonder dodelijke consequentie. Maar we concentreren ons niet voldoende op de meervoudige schade die Covid en zijn varianten aan bijvoorbeeld hele staatshuishoudingen veroorzaken. Over de gehele wereld ontstaat er schade in zowel de publieke als de particuliere sector binnen een economie. Hoeveel mensen geraken binnen het ambtelijke en het bedrijfsleven niet gelijktijdig besmet en moeten afhaken binnen het arbeidsproces? Luchtvaartmaatschappijen internationaal moeten vele duizenden vluchten cancelen, omdat cabinepersoneel door Covid-19, de Delta- of nu door de Omicron-variant zijn getroffen en in quarantaine moeten? Overal stagnatie en verstoring van het arbeidsproces en hierdoor teruglopende omzetten in grote en kleinere bedrijven. Als dan nog door een ernstige toename van het aantal besmettingen overheden ertoe overgaan, verstrekkende maatregelen te nemen om de gevallen terug te dringen, bestaat ook nog de kans dat de economie instort. Mensen die niet arbeiden in welke sector dan ook, zorgen buiten hun schuld om voor verlies. Ook in ons land is zulks het geval en is elke vorm van zwaardere verscherping en bewegingsbeperking binnen de economie een ramp en heeft verlies in elke sector tot gevolg. De Surinaamse regering moet dan ook goed kijken naar wat bijvoorbeeld Omicron, die al in ons land is gearriveerd, voor gevolgen heeft. Blijkt deze variant veel minder ernstige gevolgen te hebben dan bijvoorbeeld Delta, dan lijkt het ons niet verstandig, weer zware lockdowns te gaan toepassen. Onze economie heeft al genoeg te lijden gehad bij de vorige lockdowns en langdurige sluitingen van ondernemingen die het vooral moeten hebben van hun dagelijkse en openlijke activiteiten. Laten we daarom bidden en hopen dat die vijfde golf beheersbaar kan worden gehouden en blijven.