Suriname is klaar om in de nabije toekomst substantiële directe buitenlandse investeringen aan te trekken. In 2020 ontdekte dit Zuid-Amerikaanse land naar schatting 10 miljard vaten olie- en gasreserves in het Suriname-Guyana-bekken. Het land staat op het punt een aanzienlijke toename van de welvaart te ervaren als gevolg van deze nieuwe olie-ontdekkingen. Tegelijkertijd gaat Suriname over naar democratie. Het land heeft sinds vorig jaar een nieuwe president gekozen, Chan Santokhi, na een verpletterende overwinning. Zijn regering volgt Desi Bouterse op, een dictator die veroordeeld is voor drugshandel en corruptie, die Chinese en Venezolaanse anti-imperialistische retoriek en ineffectief socialistisch-economisch beleid nabootste. Terwijl het land zijn economie opent voor investeerders, zijn politieke instellingen consolideert en zijn zakenklimaat versterkt, mogen de Verenigde Staten niet toestaan ​​dat China, dat snode ambities heeft om zijn positie in Zuid-Amerika uit te breiden, de belangrijkste economische partner is.

Er is een reële kans voor de Verenigde Staten om de diplomatieke en economische banden te versterken met een land dat lange tijd een plaats op een laag pitje heeft gezet in het buitenlands beleid van de VS.

Presidenten Xi Jinping en Bouterse

China onderhoudt in ieder geval sinds 2006 een langdurige economische relatie met Suriname. In 2019 kondigden presidenten Xi Jin-ping en Bouterse het strategisch samenwerkingspartnerschap China-Suriname aan, waarmee ze Suriname vervoegen in het Belt Road Initiative. Peking is de grootste schuldeiser van Suriname, dat vanaf 2019 ongeveer USD 2,4 miljard aan leningen heeft uitstaan, waarvan USD 1 miljard aan China. Suriname was een van de 53 landen die steun verleenden aan de Chinese nationale veiligheidswet van Hong-kong, die de democratische rechten en autonomie ondermijnde die aan Hongkong waren beloofd in een internationaal verdrag dat in 1997 werd ondertekend. Chinese betrokkenheid zou bijtend kunnen zijn voor de zwakke democratische instellingen van Suriname. Voormalig staatssecretaris Mike Pompeo, waarschuwde voor het risico van Chinese investeringen toen hij in september 2020 een ontmoeting had met Santokhi: “We hebben de Chinese Communistische Partij zien investeren in landen, en het lijkt allemaal geweldig aan de voorkant, maar dan valt het allemaal naar beneden wanneer de politieke kosten die daaraan verbonden zijn, duidelijk worden.”

Schade natuurbehoud Suriname

Bovendien kunnen de investeringen van China met een slechte milieugeschiedenis schadelijk zijn voor de inspanningen voor natuurbehoud die Suriname tot nu toe heeft geleverd. Suriname moet zijn inspanningen op het gebied van natuurbehoud handhaven – met het behoud van 93 procent van zijn oorspronkelijke Amazone-bosbedekking – het grootste percentage ter wereld. Door dit behoud kan Suriname een van de slechts drie landen zijn die wereldwijd zijn geclassificeerd als ‘koolstofnegatief’, wat betekent dat ze meer broeikasgassen uit de atmosfeer verwijderen dan ze uitstoten. Suriname zijn prioriteit voor natuurbehoud en lidmaatschap van het Amazone-pact van 1978, leidde tot de totstandkoming van het Nationaal Biodiversiteitsactieplan van 2013. Dit plan heeft Suriname geholpen bij het formuleren van een instandhoudingsstrategie die het tot een van de best bewaarde en meest biodiverse landen ter wereld heeft gemaakt.

Offshore boorlocaties

Het type investeringen dat het land aantrekt, is vooral belangrijk omdat zowel Suri-name als zijn buurland Guya-na een bekken delen dat een van de meest begeerde offshore boorlocaties wereldwijd is geworden. Grote bedrijven zijn daar hun activiteiten be-gonnen, aangezien de break-evenprijs voor olie schommelt tussen USD 30 en USD 40 per vat. Boren staat nog in de kinderschoenen en olie zal waarschijnlijk pas in 2026 online komen. Hoewel er miljarden dollars in offshore olie- en gasreserves liggen, kunnen deze ge-makkelijk verkeerd worden beheerd zonder de juiste be-geleiding en knowhow. Zelfs een middelgrote olie-ontdekking in Suriname heeft het potentieel om een ​​land van slechts 600.000 mensen enorm te transformeren, vooral nadat de economie met meer dan 13 procent is gekrompen als gevolg van de COVID-pandemie. Het bbp van Suriname per hoofd van de bevolking schommelt rond het wereldgemiddelde (USD 17.000 in 2020), dus de nieuwe regering zal een plan moeten opstellen dat het economisch herstel van de pandemie aanpakt en buitenlandse investeringen be-heert op een manier die het hele land ten goede komt – niet slechts een paar.

Drie cruciale vragen

In dit verband, wordt president Santokhi geconfronteerd met drie cruciale vragen: hoeveel te sparen voor toekomstige generaties; hoe economische stabiliteit te bereiken ondanks sterk fluctuerende olie-inkomsten, en hoe te zorgen voor uitgaven van hoge kwaliteit (in de vorm van grote investeringsprojecten, overheidsconsumptie of subsidies). Sterke instellingen en het maatschappelijk middenveld, een functionerend parlement en een capabele regering zijn noodzakelijk voor Suriname om zijn volledige economische potentieel te realiseren.

Aangezien Suriname buitenlandse investeringen en economische partnerschappen in het buitenland zoekt, kunnen de Verenigde Staten een cruciale rol spelen op drie ge-bieden: economische diversificatie, milieubehoud en goed bestuur. De regering Biden-Harris zou van dit openende politieke venster moeten profiteren om de bladzijde om te slaan in onze betrekkingen met Suriname en tegelijkertijd de aspiraties van China om een ​​sterkere voet aan de grond te krijgen in Zuid-Ame-rika, te beteugelen.

(Bron: https://thehill.com/opinion/ international/571702-its-in-our-interest-to-turn-the-page-on-relations-with-suriname)