Volgens president Chandrikapersad Santokhi, heeft zijn regering sedert augustus niet meer geleend. Verder zou er geleend zijn bij lokale banken om de overheidssalarissen te betalen.

De president noemde een in een lokaal dagblad verschenen artikel, ‘’een leugen’’. Nu de vraag: Wie financiert de bouw van de school in Marowijne dan? Het wordt zeker niet gedaan door Brunswijk, zoals thans de indruk wordt gewekt. Zelfs de minister van Onderwijs, Marie Levens, zou ontkennend hebben gereageerd op de vraag van een journalist of dit een schenking zou zijn geweest van onze vicepresident. Volgens de bewindsvrouw, komt het geheel tot stand door binnenlandse leningen en buitenlandse sponsoren. De vraag is: Wie vertelt nu onwaarheid over de leningen dan? Zelfs de minister van Financiën, Armand Achairbersing, zou eerder de bewering over leningen hebben bevestigd. Echter kwam hij op zijn verklaring terug. Zou hij door de president zijn teruggefloten? De volgende vraag zou dan moeten zijn, wat de president en zijn directe entourage te verbergen hebben. Moeten we de ex-president beginnen te geloven, dat de huidige regering flink aan het witwassen is en dat het niet gaat om leningen bij banken, maar misschien bij particulieren. Mijn oma zou zeggen: ‘’In elke leugen zit er een klein beetje waarheid en een bekend spreekwoord luidt als volgt: Waar er rook is, is vuur.’’ Misschien dat de regering het geheel rond het betalen van de overheidsbonussen probeert te verbloemen, alleen dat de witwaspraktijken niet naar buiten komen. Deze regering is trouwens niet zo transparant als ze beloofd had te zullen zijn. Veelal moet de samenleving het hebben van uitgelekte op schrift gestelde bescheiden. Kijk maar naar de kwestie van New SurFin N.V., waarbij niet eens de vicepresident op de hoogte was gesteld. Komt tijd komt raad, dan zullen we zien, wie al die tijd de waarheid heeft gesproken en wie niet.