Afgelopen woensdag 25 november, werd 45 jaar staatkundige onafhankelijkheid op het Onafhankelijkheidsplein gevierd. Rondom het plein werd er wegens COVID-19, een aangepast defilé en een culturele optocht gehouden. Op het plein zelf waren er tenten opgezet voor de andere activiteiten inzake de srefidensi-viering. Voor de onafhankelijkheidsviering op het plein, moest er toestemming aan de directeur van het Kabinet van de President gevraagd worden. Keerpunt heeft de overheid keer op keer erop gewezen, dat het plein niet verder vernietigd moet worden, omdat het Onafhankelijkheidsplein een historische plek is, net als de Cultuurtuin, die niet vernietigd mag worden. Het plein is het gezicht van Suriname en daarom wordt de overheid op het hart gedrukt, het netjes te houden. Er zijn landen die eveneens een dergelijk plein hebben, maar dat ziet er niet zo verwaarloosd uit. Waarom moet het er dan zo uit zien in Suriname? Echter lijkt de ramp nu compleet te zijn, op grote delen van het plein zijn kale plekken, de grasmat is voor zeker 60 procent vernietigd. Door de bouwwerkzaamheden, het laden en lossen van bedrijven die het plein versierd hebben, heeft de grasmat danig te lijden gehad. De continuïteit van bepaalde activiteiten moet plaatsvinden, maar niet op deze manier. Het is tijd dat het Kabinet van de President stopt met de vernietiging. Indien het plein toch voor activiteiten van de staat beschikbaar wordt gesteld, moet men erop toezien dat er geen vrachtauto’s meer worden toegelaten, want zij rijden het plein verder in puin. Niet alleen de srefidensi-viering heeft op het plein plaatsgevonden, ook de dia voor het divalifeest werd naar deze plek gebracht. Men moet voortaan een andere plek zoeken voor zulke activiteiten. Het plein moet spoedig hersteld gegund worden, want we zijn niet op het goede pad. De regering vaart tot nog toe dezelfde koers als haar voorgangers. Hopelijk brengt ze hier snel verandering in.