Misschien hebben wij de afgelopen tijd er niet bij stilgestaan, maar er zijn heel wat ouders die met de handen in het haar zitten. Met de unificatie van de koers zijn vele prijzen van goederen en diensten omhoog gegaan, behalve de lonen. Mannen en vrouwen die kinderen hebben, hebben hun werk verloren als gevolg van corona. Dan praten we nog niet eens over eenoudergezinnen die er helemaal alleen voor staan. De school is op 1 oktober begonnen en de bustarieven zijn met maar liefst 270 procent verhoogd, van SRD 1,85 naar SRD 5 voor een stadsrit. Het ministerie van Onderwijs en cultuur is bezig gedaan te krijgen dat leerlingen voor een klein bedrag of gratis, een strippenkaart voor de bus kunnen krijgen, maar voorlopig moet een ieder gewoon het tarief betalen. Voor veel ouders een onmogelijke opgave. Dan praten we nog niet over al die stencils die de studenten moeten kopiëren. Voor ouders die met de auto naar het werk gaan, is er ook geen verlichting, want de brandstofprijzen zijn ook verhoogd. Naar alle waarschijnlijkheid zullen de bustarieven ook verder omhoog gaan, omdat de chauffeurs ook geconfronteerd zijn met de verhoogde brandstofprijzen. Het schoolvervoer is nog altijd niet in orde, de gesprekken met het ministerie van TCT, zijn nog steeds gaande. De chauffeurs willen niet alleen een verhoging, zij eisen ook dat de achterstallige gelden waarop zij recht hebben, worden uitbetaald. Om terug te kopen op het onderwijs; het is bekend dat vanwege corona, het niet raadzaam is om alle studenten elke dag op school te hebben. Hoe meer leerlingen, hoe groter de kans op besmetting. In een klas van 7x7m zullen daarom slechts 10 leerlingen mogen zitten. Dat betekent dat leerlingen maar 2 of 3 dagen per week naar school gaan. De rest van de week blijven zij thuis en dat is voor veel werkende ouders een probleem. Wie past erop de kinderen? Wij zijn blij dat de minister van Onderwijs ondanks de situatie en de druk, geen valse beloftes doet. Zij heeft nadrukkelijk gezegd dat zij geen oplossing heeft voor de oppas van kinderen die op bepaalde dagen geen school hebben en thuis moeten blijven. De ouders moeten dus zelf zien hoe zij dit probleem oplossen. Dit wordt weer een andere hoofdpijn voor de ouders. Veel ouders zijn gewoon niet in staat om een oppas te betalen. Het enige wat deze ouders kunnen doen, is kijken welke mogelijkheden er zijn in hun buurt. Zijn er bijvoorbeeld ouders die niet werken die genegen zijn op te passen in ruil voor een wederdienst? Juist in deze tijd is het belangrijk dat mensen elkaar ondersteunen en helpen. Ook buurthuizen kunnen een rol spelen, zij kunnen bijvoorbeeld jonge kinderen in kleine groepjes opvangen.