De skalians op het stuwmeer blijven een doorn in het oog van velen door hun goudwinningsactiviteiten aan de oostgrens, het stuwmeer en andere rivieren. Vele malen hebben bezorgde burgers en milieudeskundigen diverse acties ondernomen, waaronder het inschakelen van de media en de regering te vragen, de skalianvergunningen in te trekken en ze ook niet meer te verlenen.
De huidige regering heeft toch besloten, dat de vergunningen van skalianoperators pas op 21 december 2021, niet meer worden verlengd, hoewel zij het volk had verteld, spoedig een stop te zetten aan deze gevaarlijke vorm van goudwinning en voorbereidingen zou treffen, om onder andere milieuvervuiling, de bedreiging van de gezondheid van lokale gemeenschappen en de criminaliteit bij de grens met Frans-Guyana aan te pakken.
De Fransen hebben er ook al op gewezen, dat de grens tussen de beide landen door deze verwerpelijke methodes van goudwinning wordt gewijzigd en dat zulks onaanvaardbaar is. Waarom nu weer een heel jaar lang wachten, voordat er een einde komt aan deze desastreuze werkwijze. Hoe is het mogelijk dat tot december 2021, de skalians de Marowijnerivier en haar oevers mogen vernietigen, voorts het leven van bewoners aan de Marowijneri-vier mogen blijven verzieken, alle vissen en andere dieren in de rivieren langer vergiftigd worden en alleen de belangen van de skalianoperators mogen behartigd worden, en mag Suriname het verdrag uit1915 gesloten met Frankrijk, om niet in de Marowijnerivier te dredgen, schenden?
Dan hebben wij het nog niet eens over het stuwmeer en de andere rivieren. De belangen van de skalianhouders schijnen nog altijd enorm voorrang te genieten en wel op elke manier. Door de werkzaamheden van de skalians worden het water en milieu vervuild, maar vooral educatieve activiteiten ondermijnd. Het is geen geheim, dat de skalians zwaar giftige stoffen, waaronder kwik, in de rivieren en andere waterstromen dumpen bij de goudwinning, en dat vooral onze fauna, daar zwaar onder lijdt. De houtkap is nu zo erg geworden, dat er niet eens meer basralocus te vinden is. Die houtsoort wordt bij voorkeur door Marrons gebruikt om er korjalen mee te maken. We worden afhankelijk gemaakt van giften en pakketten, maar er wordt geen ontwikkeling in het achterland gebracht. Integendeel, alles wordt er vernietigd. Door de schade aangericht door de skalians, kunnen personen geen educatieve werkzaamheden meer uitvoeren of moeten hun bedrijvigheid stopzetten, anderen personen lopen ziektes op, alleen door de vervuiling van de wateren. De regering Bouterse heeft deze ‘so called’ ontwikkeling ondersteund, omdat zij ook de eigenaar is van enkele van deze desastreuze monsters. Maar nu blijkt ook, dat de huidige regering die dit beleid steeds heeft afgekeurd, haar kop in het zand steekt. Het lijkt erop dat de regering niet wil, dat busikondre vooruit gaat. Elke keer wordt men aldaar voor de gek gehouden, is de mening van velen. Het is onacceptabel dat de regering nog een jaar lang deze monsters hun vernietigend werk laat doen. Keerpunt merkt op, dat hoewel het verstrekken van vergunningen voor skalians onder het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen valt, een zekere minister van Regionale Ontwikkeling en Sport, die helemaal geen inzage heeft in deze kwestie, zwaarwichtige uitspraken heeft gedaan bij een bezoek aan de Fransen, om niet meer eigendunkelijk skalians en andere eigendommen van Surinamers te vernietigen aan de grens, omdat Suriname als bevriende natie, ook bezig is orde op zaken te stellen in de regio. “En dat de regering echter niet van de een op de andere dag gaat opstaan en alles gaat dichtgooien, maar met rede de zaak goed onderbouwt en afbouwt”, aldus die minister. Dit is totaal onaanvaardbaar! Keerpunt is daarom van mening, dat de Fransen zeker geen gehoor zullen geven aan deze stelling van een minister, omdat zij het volste recht hebben binnen hun eigen territoir, op te treden tegen alle vormen van illegaliteit. De regering moet wel op haar hoede zijn, dat dit soort beleid ervoor zal zorgen, dat de gewenste optimalisering van de bilaterale betrekkingen met de Fransen onder druk geraakt. De regering zal daarom moeten bewerkstelligen, de neergang en vernietiging van de natuur goudbarges tegen te gaan. Skalians, illegale goudwinning, een vernietigende vorm van mijnbouw die mensenlevens kost, passen niet in het plaatje. De regering dient tot inkeer te komen en weten, dat het om een gemeenschappelijke verantwoordelijkheid gaat en zich bewust worden van het gevaar van de skalians. We zien de skalians liever vandaag dan morgen vertrekken.