Het is altijd vreemd, dat personen die altijd kritiek hebben geleverd op het beleid van de NDP, na een bepaalde tijd juist de overstap maken naar de NDP. De vraag blijft dus overeind, in hoeverre het beleid van de NDP dan is veranderd, want dat zou logisch de enige reden kunnen zijn om nu deel te willen zijn van de partij en haar beleid. Niet lang terug is een bekende leerkracht A.W., die tijdens de lerarenacties van 2017 op de voorgrond stond en kritiek leverde op het beleid van de regering, overgelopen naar de NDP. Zij had zich in 2015 aangesloten bij de VHP. Opmerkelijk is dat W. de VHP niet uitmaakt voor racistisch, zoals velen dat wel doen. Zij stelt dat de partij juist openstaat voor alle etniciteiten, zodra je maar werkt. Wat zal dan de reden geweest zijn voor W. om de VHP de rug toe te keren en het wanbeleid, waarin nog geen verandering is gekomen, te ondersteunen. In de redenen die W. aanhaalde, kunnen we alleen opmaken dat zij tegen de wijze was hoe mensen in de partij werden behandeld, ongeacht hun afkomst. Zij noemde het communicatieprobleem en mensen die niet op de lijst waren geplaatst, hoewel zij keihard hebben gewerkt voor de partij. Zij merkte ook op, dat de VHP een onethische partij is, waarbij de partijleiding niet optreedt tegen de mensen die onethisch handelen. Wij komen niet aan de integriteit van W. en haar bewogenheid voor haar medemens. Echter vragen wij ons af wat die redenen om de VHP te verlaten te maken hebben met het ondersteunen van het wanbeleid van de NDP nu. Als mensen niet juist behandeld worden binnen de partij, zou je als je hoog nodig moest opstappen, een partij opzoeken waar mensen dan juist behandeld worden als onrechtvaardigheid jouw grootste probleem was en is. Overstappen naar de NDP waar het wanbeleid nog onverkort doorgaat, betekent dat je nu meewerkt aan de vernietiging van het land, waar tegen je enige tijd hebt gestreden. Of denkt W. dat zij de ommekeer teweeg zal brengen in de NDP? Velen die de NDP hebben verlaten, hebben dat gedaan omdat zij het hart op de juiste plek hadden en niet konden meegaan met het vernietigen van de massa, en wel in het voordeel van enkelen. W. moet dan ook weten dat zij misschien de oplossing zal zijn voor enkelen, maar dat de massa nog steeds lijdt onder het wanbeleid van deze regering. Als zij geen rekening heeft gehouden hiermee dan zit haar hart misschien ook niet op de juiste plek, zoals zij zelf durft beweren.